گپی با نادر سلیمانی از فست‌فود و اضافه وزن تا ورزش و عکاسی! (+عکس)

جدایی نادر از ورزش
نادر سلیمانی مدتی است در گوشه‌ای از این شهر شلوغ برای دل خودش مشغول پخت‌و‌پز است. خودش می‌گوید آشپزی یک هنر است که مثل باقی هنرها باید به آن جان داد و با عشق آن را انجام داد. به میهمانی او رفتیم و از دست‌پختش خوردیم و فوت‌وفن کارش را جویا شدیم…
 

 چطور شد که آشپزی را به‌عنوان شغل دوم انتخاب کردید؟
من در پخت‌و‌پز واقعا ماهر هستم، یک آشپز حرفه‌ای که به آشپزی مثل یک هنر خاص نگاه می‌کند و با آن نگاه پخت‌و‌پز را شروع می‌کند، واقعا آشپزی را دوست دارم. به‌نظرم خلق یک غذای خوشمزه که دیگران از خوردنش لذت می‌برند مثل باقی هنرهاست. در باقی هنرها هم چیزی خلق می‌شود که عده‌ای از آن لذت می‌برند. همین علاقه باعث شد که من این شغل را به عنوان شغل دوم خودم انتخاب کنم.

این مغازه را از کجا پیدا کردید؟
مغازه کوچکی که می‌بینید برای خانواده‌ام است و سال‌ها بود که بی‌مصرف مانده بود. با اینکه خیلی کوچک است ولی جای دنج و راحتی است و خیلی‌ها همین کوچک بودنش را دوست دارند.

کوچک بودن اینجا برایتان مشکل درست نمی‌کند؟
ما در اینجا مجبوریم غذاها را طوری جمع‌وجور کنیم که با سلیقه عموم همخوانی داشته باشد اما اگر در منزل بخواهم پیتزا درست کنم اصلا شبیه پیتزاهای اینجا نیست. غذاهایی که من درست می‌کنم مخصوص خودم است.

یعنی این غذاها من‌درآوردی هستند؟
من‌درآوردی نیست، همه آنها اسم دارند. شما هرچه بگویید من خیلی عالی درست می‌کنم اما تخصص من و غذایی که اسم من روی آن است اسپاگتی است چون خودم خیلی اسپاگتی دوست دارم، ماهی را هم خیلی خوب می‌پزم چون خودم جنوبی هستم و ماهی یکی از غذاهای اصلی جنوبی‌هاست. من با یک ماهی می‌توانم 8 نوع غذا با طعم‌های مختلف بپزم، این هنر یک فوت کوزه‌گری دارد که اختصاصی است، از تخم‌مرغ هم 8 مدل املت درست می‌کنم که آن هم اختصاصی است.

 چرا بیشتر بازیگرها به عنوان شغل دوم رستوران‌داری را انتخاب می‌کنند؟
بیشتر بچه‌های بازیگر شغل دوم هم دارند و اتفاقا خیلی‌ها هم به سراغ فست‌فود رفته‌اند. شاید چون این کار کمی راحت‌تر از باقی شغل‌هاست. شاید هم به‌خاطر اینکه مردم وقتی بدانند صاحب فست‌فود یک بازیگر است از آن استقبال بیشتری می‌کنند اما در کار آشپزی می‌شود برخی خلاقیت‌ها و کارها داشت که می‌توانند اختصاصی شوند و همین نوآوری‌هاست که این شغل را جذاب‌تر می‌کند. مثلا پیتزایی که در اینجا درست می‌شود فقط مال اینجاست و با جاهای دیگر تفاوت می‌کند.

ولی بالاخره پیتزا یک فست‌فود است و برای سلامت ضرر دارد.
من چند سوال از شما و آنهایی دارم که می‌گویند فست‌فود ضرر دارد، آیا فقط فست‌فود ضرر دارد؟ آیا غذاهای سنتی ایرانی که روغن زیادی برای پخت آنها استفاده می‌شود، ضرر ندارند؟ اگر فست‌فود ضرر دارد، پس چرا اجازه می‌دهند این مغازه‌ها باز شوند؟ این قضیه مثل مضر بودن دخانیات است، چرا اگر سیگار بد است ما انواع سیگار را داریم، با عکس‌هایی که مضر بودن آنها را نمایش می‌دهند؟ جواب این چراهاست که خیلی اهمیت دارد. فست‌فود شامل چه چیزهایی است؟ نان، پنیر و چیزهای دیگر مثل سوسیس و گوشت، تکه‌های مرغ، سبزی‌و… که اگر کباب شوند ضرری ندارند. خانواده‌ها برای پخت بیشتر غذاها مواد لازم را سرخ می‌کنند. مثلا برای پیازداغ درست کردن که در بیشتر غذاها وجود دارد روغن را آنقدر داغ می‌کنند که پیاز در آن سرخ می‌شود. تمام چیزهایی که در پیتزا و ساندویچ استفاده می‌شود در خانه‌ها هم مورد استفاده قرار می‌گیرند. مهم طرز پخت آنهاست. اگر این مواد به صورت تنوری کباب و خورده شوند این ضررهایی که پزشکان و متخصصان تغذیه همیشه از آن صحبت می‌‌کنند با پخت صحیح کم می‌شود. 

 اما مواد فست‌فودها اکثرا در روغن نامناسب سرخ می‌شوند.
نه، ما در اینجا اگر نیاز به سرخ‌کردن چیزی داشته باشیم از دستگاهی استفاده می‌کنیم که تا حد مجاز روغن را داغ می‌کند و بعد از استفاده از آن به‌طور استاندارد، آن را دور می‌ریزیم. 

 اما همه شنیده‌ایم که می‌گویند اگر بروید کارخانه سوسیس و کالباس تا آخر عمر دیگر لب به سوسیس و کالباس نمی‌زنید.
من می‌گویم نیازی نیست بروید آن کارخانه را ببینید، بروید کارخانه روغن را ببینید که چطور یک مقدار کوچک کره به یک قالب بزرگ کره تبدیل می‌شود. پدربزرگ من 110 سال عمر کرد، وقتی هم که می‌خواست بمیرد خودش از قبل می‌دانست، تازه قبل از مرگش دوباره دندان درآورده بود و با دندان‌های جدیدش غذا می‌خورد.

 به نظر شما چطور 110 سال عمر کردند؟
شاید فکر کنید تمام عمر پرهیز غذایی داشت و خیلی چیزها را نمی‌خورد اما اصلا این‌طور نبود. مثلا می‌گویند روغن حیوانی کالری بسیار بالایی دارد و فشارخون را بالا می‌برد و هزاران درد دیگر می‌آورد اما پدربزرگ من در همان سن بالا هر روز صبح بدون استثنا در روغن محلی آب‌شده تکه‌ای نان می‌زد و می‌خورد و وقتی که برای معاینه پیش دکتر رفت، دکتر به او گفت که بدنت سالم است! من فکر می‌کنم هرچیزی می‌تواند ضرر داشته باشد اما مساله مهم طرز صحیح استفاده از آن است، مثلا سبزی‌ها بهترین مواد غذایی هستند اما اگر پخته شوند بسیاری از ویتامین‌هایشان را از دست می‌دهند یا همه ما می‌دانیم چای خواص بسیاری دارد و وقتی چای می‌خوریم هیچ احساس خطری نمی‌کنیم اما بهتر است بدانیم این چایی که همه ما می‌خوریم دیگر آن چای قدیمی که از گل‌های بوته چای تهیه می‌شد، نیست بلکه یک مشت بوته چای است به اسم چای اعلاء. برخی از غذاهایی که ما می‌خوریم وارداتی هستند و وارد فرهنگ غذایی ما شده‌اند اما ما آنها را به روش خودمان می‌پزیم، مثل ماکارونی که با گوشت درست می‌کنیم. شما هیچ‌وقت در اروپا مخصوصا ایتالیا که مرکز ماکارونی دنیاست، نمی‌بینید که ماکارونی با گوشت سرو شود. آنها یا ماکارونی را با سس گوجه می‌خورند یا با هویج یا برنج که جزو غذاهای اصلی چینی‌هاست. آنها برنج را با ترب می‌خورند به‌ همین دلیل چاق نمی‌شوند اما غیرممکن است که ما برنج را با ترب بخوریم. از این مثال‌ها زیاد است.

در منوی شما بعضی از غذاها سیر دارند. آیا خود شما هم سیر می‌خورید؟
سیر پر از خاصیت است ولی همه ما به‌خاطر اینکه دهانمان بو نگیرد، می‌ترسیم سیر بخوریم اما من همین الان که با شما صحبت می‌کنم سیر خورده‌ام اما دهانم بو نمی‌دهد چون طرز صحیح استفاده از آن را بلد هستم. بدن انسان‌ها طوری ساخته شده که یک حبه سیر می‌تواند بسیاری از موادی که بدن به آن نیاز دارد تامین کند، شما بعد از خوردن یک حبه سیر مقداری گردو بخورید. مطمئن باشید که دهانتان بو نمی‌گیرد. اگر شب‌ها سیر بخورید و صبح‌ها حمام کنید با خیال راحت می‌توانید در اجتماع به کارها‌یتان بپردازید بدون اینکه دهانتان بو بدهد. حتی کسانی که ناراحتی معده دارند و نمی‌توانند سیر خام بخورند می‌توانند آن را بخارپز کنند و بخورند. روابط عمومی خیلی مهم است ولی بدن سالم از آن مهم‌تر است، طبیعت بدن انسان با همه‌چیز سازگار است اما با راه و روش درست.

 آیا اهل ورزش هستید؟
قبلا ورزش می‌کردم آن هم به‌صورت حرفه‌ای اما الان متاسفانه شدیدا آرتروز زانو دارم و همین بهانه‌ای شد برای ورزش نکردنم. در کل آدمی هستم که تلاش روزمره‌ام زیاد است. من آدمی نیستم که یک‌جا بنشینم و فعالیتی نداشته باشم، خیلی شلوغ هستم. تنها زمانی که یک جا ثابت می‌نشینم زمان فیلم دیدن است. تازه همان موقع هم یک حرکت‌های ریزی دارم. ورزش قبلی من کشتی و وزنه‌برداری بود اما به خاطر بازیگری این ورزش‌ها را کنار گذاشتم چون اصلا سنخیتی با هم ندارند. اگر ماهیچه‌های بدن یک بازیگر سفت شود حرکاتش هنگام بازیگری با مشکل روبرو می‌شوند. آن وقت مجبور می‌شود در فیلم‌ها فقط نقش بادیگاردها و خلافکارها را بازی کند. در کل همه اینها یک بهانه برای تنبلی است. مثلا من می‌توانستم ورزش‌های ساده مثل پیاده‌روی را جایگزین کنم که نکردم و فعلا هم در این هوای آلوده اصلا خیال ندارم این کار را بکنم. 

 از چه سنی ورزش را شروع کردید؟
15 ساله بودم که ورزش را شروع کردم و در 21 سالگی در استان فارس مطرح شدم و مقام آوردم. بعد از آن وارد دانشگاه شدم آن هم رشته بازیگری و این آغازی بود برای خداحافظی با ورزش.

 اما به نظر می‌رسد اضافه وزن زیادی دارد؟
نه، اضافه وزن ندارم! (می‌خندد) من110 کیلوگرم وزن دارم و 177 سانتی‌متر قد. فکر کنم حدود 30 کیلوگرم اضافه وزن دارم. 

 شما که گفتید فعالیتتان زیاد است؟
فعالیت دارم ولی نمی‌توانم جلوی خوردنم را بگیرم. 

 شما عکاسی هم می‌کنید پس شغل سوم هم دارید، این هنر را چطور انتخاب کردید؟
نزدیک به 12 سال است که عکاسی می‌کنم. از طبیعت بی‌جان و جان‌دار عکس می‌گیرم، یک تکه از طبیعت را برداشت می‌کنم و همان را درشت می‌کنم، طبیعت می‌تواند با آدم‌ها حرف بزند. طبیعت هم فرشته دارد، هم دیو، طبیعتی که در کارهای من است ناطق نیست اما حرف می‌زند. 

 چه شد که دوربین عکاسی خریدید؟
وقتی در کشتی مدال آوردم، آن را به‌عنوان جایزه گرفتم. آن موقع 15 سال داشتم.

 پس عکاسی را برای دل خودتان انجام می‌دهید؟
تاحدودی، می‌دانم همه بازیگران در آینده شغلی‌شان به مرحله‌ای می‌رسند که دیگر راهی برای ادامه بازی ندارند، سن بالا می‌رود، کم‌کم انتخاب‌ها سخت‌تر می‌شود و از آن طرف کمتر انتخاب می‌شوند، همه اینها دست‌به‌دست هم می‌دهند و بازیگر دچار افسردگی می‌شود‌ اما اگر بازیگر در آن شرایط شغل دیگری داشته باشد که مرتبط با بازیگری باشد یا حداقل یک کار هنری داشته باشد، راهی برای دور شدن از این افسردگی است. خوشبختانه من هنوز جوان هستم و تا به حال کم‌کاری نداشته‌ام که افسردگی به سراغم بیاید، همین الان که در قهوه‌تلخ هستم همزمان در 3 کار دیگر بازی می‌کنم، من کم کار نیستم. سروصدا ندارم، بعضی‌ها برای خودشان یک تابلوی کاری دارند که سریع عکسشان را در آن تابلو می‌زنند. اگر قرار باشد کسی برای کار به‌سراغ من بیاید شخصیت و خصوصیات من را می‌شناسد.

* نادر سلیمانی بازیگر طنز سینما و تلویزیون که نقش آشپز شاه را در سریال قهوه تلخ به عهده دارد,این بار رستوران خودش را افتتاح کرد.
رستوران دخمه با مدیریت نادر سلیمانی که سال گذشته بازگشایی شد به صورت رسمی توسط این بازیگر افتتاح شد.

نادر سلیمانی رستوران خود را با جمله: با خیال راحت میل کنید, سم ندارد! افتتاح کرد. این بازیگر محبوب در حال حاضر این رستوران را اداره می کند.

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ