بهترین درمان برای خشکی پوست پا

داشتن پوستی خشک، زبر یا ترک خورده روی پاها امری متداول است؛ زیرا پاها نسبت به سایر نواحی بدن غدد چربی کمتری دارند و روزانه بسیار زیاد در معرض فرسودگی و ساییدگی قرار می گیرند. افراد می‌توانند با استفاده از برخی درمان‌های خانگی ساده، خشکی پوست پا خود را بهبود بخشند.

پوست خشک اغلب در پاشنه‌ها، پهلوهای پا و بین انگشتان پا پدیدار می‌شود. منطقه‌ی آسیب دیده گاهی ممکن است احساس خارش، سفتی و حتی درد کند. این عارضه با وجود آزار دهنده بودن، به ندرت می‌تواند مضر باشد.

خیساندن کف پا در آب، استفاده از مرطوب کننده‌ها و لایه برداری منظم می‌تواند موجب کاهش خشکی پوست پا و از بین بردن پوست مرده و پینه بسته شود و از بازگشت آن‌ها نیز جلوگیری خواهد کرد.

در این مقاله به علل خشکی پوست، ترک خوردگی یا پوسته پوسته شدن روی پاها و شیوه‌های درمان آن‌ها می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

عوامل خشکی پوست پا

کمبود رطوبت خشکی، ترک خوردگی و پوسته پوسته شدن پوست، به ویژه در پاشنه‌ پا و کف پا متداول است. زیرا این نواحی دارای غده‌های چربی کمتری نسبت به سایر نقاط بدن هستند.

ایستادن طولانی

ایستادن بیش از حد طولانی یا پوشیدن کفش‌های نامناسب، می تواند فشار مداوم بر روی قسمت های خاصی از پا ایجاد کند یا موجب اصطکاک پوست شود. در نتیجه ممکن است این مناطق پا خشک، پینه بسته یا ترک خورده شوند.

گرما و رطوبت

کفش‌های جلو بسته مانند کفش ورزشی و چکمه، محیطی بسیار گرم و مرطوب را برای پاها ایجاد می کند. گرما و رطوبت، موجب کاهش رطوبت پوست می شود، که در نهایت منجر به ایجاد نواحی خشک، ضخیم یا ترک خورده روی پاها می شود.

صابون‌ها

صابون‌ها و شوینده‌های بدن که حاوی مواد شیمیایی ناملایم یا مواد محرک هستند، رطوبت پوست را از بین می برند. باقی ماندن صابون اضافی روی پا نیز می تواند موجب بروز این مشکلات شود.

بالا رفتن سن

با گذشت زمان، پوست توانایی حفظ آب را از دست می دهد و نازک‌تر و کم‌آب‌تر می شود. ممکن است افراد مسن به دلیل روند طبیعی پیری، خشکی پوست بیشتری را تجربه کنند.

داروها

برخی از داروهای خاص، از جمله دیورتیک‌ها (داروهای مدر) ، می‌توانند موجب خشکی پوست پا شوند.

بیماری پای ورزشکاران (Athlete’s foot)

یک عفونت قارچی است که باعث ایجاد بثورات پوسته پوسته بین انگشتان پا و زیر پا می شود.

اگزما

اگزما نوعی اختلالات پوستی است که موجب التهاب می‌شود. افراد می‌توانند در هر نقطه از بدن خود به اگزما مبتلا شوند. از علائم شایع اگزما می‌توان به لکه‌های پوستی خشک، پوسته پوسته یا خارش دار اشاره کرد.

پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن است که موجب ایجاد لکه های پوستی ضخیم و پوسته پوسته می‌شود. لکه‌های پسوریاتیک ممکن است در هر نقطه از بدن، از جمله پاها ایجاد شوند.

کم کاری تیروئید

افراد مبتلا به کم کاری تیروئید ممکن است بیشتر دچار خشکی پوست پا شوند؛ زیرا غده‌ی تیروئید آن‌ها قادر به تنظیم غدد عرق در پاها نیست و در نهایت موجب خشک شدن آن‌ها می شود.

دیابت

زندگی با دیابت کنترل نشده ممکن است منجر به آسیب به اعصاب محیطی شود، که به آن نوروپاتی گفته می شود. نوروپاتی می‌تواند روی اعصاب تنظیم کننده‌ی چربی و رطوبت کف پا تأثیر بگذارد و باعث خشک شدن یا ترک خوردن پا شود.

روش‌های درمانی

سلول‌های مرده روی سطح پوست به‌طور طبیعی می ریزند و سلول‌های جدید جای آن‌ها را می گیرند. هنگامی که سلول‌های مرده‌ی پوست از بین نروند، تکه‌های ضخیم و پوسته پوسته‌ای روی پاها ایجاد می‌شود.

با گذشت زمان، مناطق خشک به خصوص روی پاشنه‌ پا می‌توانند ضخیم یا ترک خورده شوند. پاشنه‌های ترک خورده بیشتر در معرض عفونت قرار می‌گیرند، همچنین پینه‌های ضخیم راه رفتن را دشوار و ناراحت کننده می‌کنند.

بهترین راه‌های درمان ترک و خشکی پوست پا

1) لایه‌برداری

لایه برداری شامل از بین بردن لایه‌ سطحی مرده‌ی پوست با استفاده از یک لایه‌بردار فیزیکی یا شیمیایی است.

لایه بردارهای فیزیکی شامل موارد زیر است:

• اسکراب‌های پا
• برس‌های بدن
• سنگ پای برقی

می‌توانید اسکراب‌های پا را خریداری کرده و یا خودتان با مخلوط کردن عسل، آب گرم و شکر، آن‌ها را در خانه تهیه کنید.

لایه بردارهای شیمیایی به صورت لوسیون یا مایع رقیق هستند که حاوی ترکیباتی مانند اسید گلیکولیک، اسید لاکتیک و آلفا هیدروکسی اسید هستند که سلول‌های مرده‌ روی سطح پوست را حل می‌کنند.

طبق مطالعات انجام شده برای رفع خشکی پوست پا، لایه بردارهای شیمیایی پرطرفداری هستند که تولیدکنندگان به صورت ویژه برای پا طراحی کرده‌اند. برخی از لایه بردارهای پا حاوی رایحه‌های مصنوعی و الکل‌هایی هستند که می‌توانند پوست حساس را تحریک کنند، بنابراین بسیار حائز اهمیت است که قبل از خرید، مواد تشکیل دهنده را جهت حساسیت‌زا و یا تحریک کننده نبودن بررسی کنید.

برای لایه برداری ملایم‌تر پاها، می‌توانید از لایه بردارهای شیمیایی مناسب صورت استفاده کنید.

2) خیساندن پاها

خیساندن پا در آب گرم موجب تسکین و شل شدن پوست خشک، در ضمن بهبود گردش خون در پاها می‌شود که می‌تواند در طول زمان از خشکی پوست پا جلوگیری کند.

افزودن مقدار کمی سرکه به آبی که برای خیساندن کف پا استفاده می‌شود، ممکن است به درمان بیماری پای ورزشکاران خفیف (قارچ بین انگشتان پا) کمک کند. سرکه دارای خواص ضدمیکروبی قدرتمندی است که موجب ضدعفونی کردن پا و حتی از بین بردن بوی پا می‌شود.

سایر مواد مفید برای افزودن به محلول خیساندن کف پا عبارتند از:

• نمک اپسوم (Epsom salt)
• عسل
• جو دوسر
• آب لیمو
• اسانس روغنی نعنا فلفلی

3) سنگ پا یا سوهان پا

برای از بین بردن پینه پا و دچار خشکی، می‌توانید از یک سنگ پا یا سوهان فلزی پا استفاده کنید. برای این کار مراحل زیر را انجام دهید:

1. پاها را در آب گرم خیس کنید تا پوست‌های مرده نرم شوند.
2. سنگ پا یا سوهان پا را با آب گرم خیس کنید.
3. سنگ پا یا سوهان پا را به آرامی روی پوست مرده یا پینه بسته بکشید. هنگام استفاده از سنگ پا حرکات دایره‌ای و هنگام استفاده از سوهان پا حرکات ملایم به عقب و جلو انجام دهید.
4. پوست مرده را از روی پا بشویید. مرحله سوم را در صورت لزوم تکرار کنید.
5. پاها را با یک حوله‌ی تمیز به آرامی خشک کنید.
6. پاها را با کرم، لوسیون یا روغن مرطوب کنید.

4) مرطوب کردن پوست پا

مرطوب کردن منظم پاها به کاهش خشکی پوست پا کمک کرده و از تجمع پوست خشک جدید جلوگیری می‌کند. مرطوب کردن پاها پس از استفاده از لایه بردار یا سنگ پا با کمک کرم مرطوب کننده مناسب به حفظ رطوبت پوست کمک می‌کند.

بهتر است از لوسیون‌ها، کرم‌ها و مرطوب کننده‌های حاوی الکل، رایحه‌های افزوده و رنگ‌های مصنوعی استفاده نکنید؛ زیرا این مواد می‌توانند باعث تشدید خشکی پوست شوند. به جای آن به دنبال محصولاتی باشید که حاوی ترکیبات زیر باشد:

• مواد هومکتانت یا جاذب رطوبت مانند اوره، آلوئه‌ورا و هیالورونیک اسید
• نرم کننده‌ها که شامل کره و روغن گیاهی است
• مواد پوشاننده (که با ایجاد لایه‌ای روی پوست مانع از دست رفتن رطوبت می‌شوند.)، مانند وازلین، لانولین و روغن نارگیل

5) پوشیدن جوراب‌های مرطوب کننده هنگام خواب

برای آب رسانی بیشتر و رفع خشکی پوست پا، می‌توانید از جوراب‌های مرطوب کننده‌ی ژله‌ای مخصوص استفاده کنید. این جوراب‌ها به صورت آنلاین در دسترس است. شما می‌توانید خودتان هم آن‌ها را درست کنید.

جوراب‌های ژله‌ای حاوی روغن‌های طبیعی و ویتامین‌هایی هستند که به آب‌رسانی و ترمیم پوست خشک پا کمک می‌کنند. فقط کافی است که یک جفت از آن‌ها را برای چند ساعت در خانه بپوشید. پس از استفاده، جوراب‌ها را در ماشین لباس‌شویی قرار داده تا شسته شوند و سپس اجازه دهید در هوای آزاد خشک شوند.

همچنین می‌توانید با استفاده از مرطوب کننده‌ و یک جفت جوراب نخی مناسب، نتایج مشابه را به دست آورید. در هنگام خواب، می‌توانید مقدار زیادی مرطوب کننده را روی پاها بمالید و سپس جوراب نخی بپوشید. صبح جوراب ها را درآورده و پاها را بشویید.

پیشگیری از خشکی پوست پا

از نکات زیر برای پیشگیری از خشکی پوست پاهای خود استفاده کنید:

• بهداشت صحیح پا، که شامل تمیز کردن کامل پا، از بین بردن پوست مرده و مرطوب نگه داشتن پوست با مرطوب کننده‌ مناسب است.
• استفاده نکردن از لوسیون‌ها، صابون‌ها و شوینده‌های بدنی که حاوی الکل، عطرها و رنگ‌های افزودنی و سایر محرک‌های احتمالی است.
• استفاده از آب گرم به جای داغ، برای حمام و خیساندن کف پا
• پوشیدن کفش مناسب
• برای خشک کردن پا پس از حمام یا شستشو، با ضربات آرامِ یک حوله‌ تمیز، پا را خشک کنید و آن را با شدت روی پوست نکِشید.

تجربه شما

اگر شما هم با مشکل خشکی پوست پا دست و پنجه نرم می‌کنید و یا دغدغه‌هایی از این دست دارید، در صورت تمایل می‌توانید تجربیات، سؤالات و پیشنهادات خود را در این زمینه با ما در میان بگذارید.

تیم نویسندگان

دکتر مهدیه بهشادفر

• کانسیلر چیست و چگونه باید از آن استفاده کرد؟
• پرایمر: انواع، مزایا و نحوه استفاده از آن
• انواع ویتامین‌های گروه ب و نقش آن‌ها در سلامت بدن
• کک و مک چیست؟ با علت بروز و روش‌های درمان آن آشنا شوید