شما از لحاظ فیزیکی بدن آماده‌ای دارید. برای رسیدن به این آمادگی جسمانی چه کارهایی انجام می‌دهید؟
من همیشه یکی از دلمشغولی‌هایم ورزش کردن است. فکر می‌کنم ورزش برای هنرمندان یک نیاز جدی است و در همه جای دنیا بازیگران به ورزش می‌پردازند. حتی معتقدم که ورزش باید برای هنرمندان اجباری باشد. چند بار در کلاس‌های آمادگی جسمانی ثبت‌نام و مدتی هم در این کلاس‌ها شرکت کردم اما هر بار با شروع کارم در سریالی نتوانستم در ادامه کلاس‌ها حضور پیدا کنم.
اهل پیاده‌روی و انجام ورزش‌های سبک هم هستید؟
بله، هر روز پیاده‌روی انجام می‌دهم اما پیاده‌روی به تنهایی نمی‌تواند باعث آماده شدن جسم بازیگر به‌خصوص بازیگران مرد شود. فرض کنید قرار باشد یک بازیگر مرد نقش افسر پلیس زبر و زرنگ یا نقشی حماسی در یک کار تاریخی بازی کند، اگر بدن آماده‌ای نداشته باشد، قطعا نمی‌تواند در کارش موفق باشد. خیلی از بازیگران مرد سینما و تلویزیون ایران متاسفانه در این زمینه ضعف دارند.
شما خودتان چرا کمتر در کارهای تاریخی بازی می‌کنید؟
این دیگر از کم‌لطفی دوستان کارگردان کارهای تاریخی بوده است.
شاید به این دلیل که در نقش‌های طنز و کمدی بازی می‌کنید، کمتر این پیشنهادها به شما می‌شود.
شاید. البته من نقش‌های جدی و حماسی به‌خصوص در تئاتر زیاد بازی کرده‌ام و علاقه زیادی دارم در این نوع نقش‌ها هم بازی کنم.
از سینما و تئاتر که بگذریم، می‌خواهم بدانم اصلا اهل رژیم گرفتن و پرهیزهای طبی هم هستید یا نه؟
راستش نه، متاسفانه زیاد در بند رژیم غذایی نیستم و مدتی است به همین دلیل دچار افزایش کلسترول خون شده‌ام.
برای کنترل کلسترول خونتان به پزشک هم مراجعه کرده‌اید؟
بله، دکتر گفته باید 3 ماه متوالی دارو بخورم و در ادامه باید آزمایش کلسترول خون بدهم اما به نظرم در کنار دارودرمانی، راه کنترل کلسترول خون ورزش به‌صورت جدی است. البته این بیماری من حالت ژنتیکی دارد و مادرم هم به کلسترول خون مبتلا بوده. مدتی است نگران عواقب این کلسترول و عارضه‌های قلبی آن هستم. اصلا یکی از نقاط ضعف من، علاقه زیادم به شیرینی است و به همه دوستان توصیه می‌کنم کمتر شیرینی بخورند.
بیشتر چه نوع غذاهایی مصرف می‌کنید؟
من به سبزی‌ها علاقه خاصی دارم و هر روز آب سبزی‌ها یا آنها را به صورت پخته و آبپز می‌خورم. به شما هم پیشنهاد می‌کنم ترکیب آب کرفس، سیب و هویج را امتحان کنید.
چقدر اهل رستوران رفتن هستید؟
خوشبختانه زیاد اهل خوردن فست‌فود نیستم که بخواهم به رستوران بروم. این غذاهای پرحجم بیشتر از اینکه مقوی باشند، چاق‌کننده و مضرند و برای بدن ضرر دارند. ای کاش دوباره به غذاهای سنتی خودمان که مادرانمان در فصل‌های مختلف می‌پختند، برگردیم. اصلا نمی‌توان پیش‌بینی کرد رستوران‌های فست‌فودی چند بار از روغن برای سرخ کردن موادغذایی استفاده می‌کنند.
اهل آشپزی کردن هم هستید؟
بله، دستپخت خوبی هم دارم. اصلا شمالی‌ها به دستپخت خوب شهره هستند و از مادرم که کدبانوی ماهری بودند و پختن انواع غذاها را به من آموختند، تشکر می‌کنم. باقلا قاتوق و قورمه‌سبزی‌هایی که می‌پزم، طرفداران زیادی در بین دوست و فامیل دارد.
چقدر اهل حضور در فعالیت‌های اجتماعی و خیرخواهانه هستید؟
من زیاد به جلب توجه علاقه‌ای ندارم و احساس می‌کنم حضور در این فعالیت‌های اجتماعی نوعی جلب‌توجه است و ظاهرا مد هم شده است. البته حضور چهره‌های ورزشی و بازیگر در جذب مخاطب بی‌تاثیر نیست ولی من ترجیح می‌دهم کارهای خیرخواهانه را در خلوت و به دور از نمایش و تبلیغ انجام بدهم.
به داشتن شغل دوم هم اعتقاد دارید؟
10 سالی بود بنا به دلایلی از کار بازیگری دوربودم و شاید به همین دلیل اندوخته‌ای برای شروع کار دوم در اختیار ندارم. البته من رشته تحصیلی‌ام موسیقی است و فکر می‌کنم در حوزه نواختن ساز و آواز هم بتوانم فعالیت کنم.
اگر بخواهید فقط یک توصیه به مخاطبان «سلامت» داشته باشید، آن توصیه چه خواهد بود؟
ورزش، کلید سلامت است.
اجازه بدهید یکی دو سوال هم درباره سریال «شاهگوش» که اخیرا در آن به ایفای نقش پرداخته‌اید، بپرسم. مهم‌ترین مضمون این سریال که برایتان جذابیت داشت، چه بود؟
مضمون اجتماعی سریال برایم جذابیت داشت و این اتفاق‌هایی که در سریال رخ می‌دهد می‌تواند در هر جامعه‌ای رخ بدهد.
به نظرتان حرف اصلی «شاهگوش» چیست؟
حرف اصلی شاهگوش این است که قضاوت بی‌مورد درباره آدم‌ها انجام ندهیم و برای مردم نسخه نپیچیم و دستورالعمل صادر نکنیم.
درباره نقش «گلاب» که در این سریال بازی کرده‌اید، چه نظری دارید؟
«گلاب»، زن خودساخته‌ای است که سواد آنچنانی ندارد ولی با مدیریت امور خانه را سر و سامان می‌دهد. ما زنان نمونه‌ای از جنس «گلاب» کم نداریم و در میان مادر، مادربزرگ و خاله و عمه‌هایمان از این نوع زن‌ها زیاد دیده‌ایم، زنانی که کارهای زیادی را بدون ادا و منیت انجام می‌دادند. این نوع زن‌ها در خانواده‌ای مدیریت و فرماندهی می‌کردند که تعداد زیادی آدم در آن وجود داشت و مثل حالا خانواده‌هایشان جمع‌وجور نبودند.
