بعد از مدتها
اثر زیبای طبقه حساس از کمال تبریزی را شاهد بودم.
اثری ماندگار با ورود به حوزه مرگ و تعریف ادبیات مرد غیرتی در این زمینه!
به گمانم جدای از جنبه های حرفه ای فیلم مانند فیلمبرداری و طراحی صحنه، سناریو و الگوی نگاه کمال تبریزی در این فیلم به زیبایی خودش را نشان می دهد.
این فیلم با پرداختن به موضوع غیرت به عنوان دغدغه یک طبقه حساس، حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
برنده جایزه بهترین بازیگر مرد، رضا عطاران در نقش یک زئوس – آرس بخوبی نقش آفرینی کرده است. نکته مهم در ترکیب این دو آرک تایپ غلو مفهوم غیرت در کنار عدم بروز عواطف است. همچنین نشانه های تیپ زئوس و تیپ آرس هردو در این نقش آفرینی بخوبی مشاهده می گردد.
در کنار این حاجی بازاری (!) سه آرک تایپ وجود دارند که نمادهای خوبی برای عرصه المپ و المپ نشینان هستند؛ آپولو – هرمس و آرس
صحنه استخر مثال بارز آرک تایپ آرس است. 🙂
در کنارش پرسفون در مردها نیز بخوبی نشان داده شده است ( داماد!)
از انرژی های زنانه می تواند پرسفون و اندکی آتنا و آرتمیس را مشاهده کرد ضمن اینکه روح هرا را نیز نباید در مسیر کلی داستان فراموش کرد.
نکته جالب دیگر بازی راحت کارگردان با مفهوم مرگ است که برای من تداعی فیلم سگ مشهور تیم برتون را داشت که بدن رو به زوال بود …
در کل جمعبندی روان و مثبتی از این فیلم داشتم.
