روان‌ شناسی در سینما

بازتاب روان شناسی در دنیای سینما

بیمار روانی، جنایتکار یا یک افسرده آرام همیشه حضور خیلی چشمگیری در سینما داشته ‌است. البته در بسیاری از این فیلم‌ ها یک شخصیت بیمار روانی وجود دارد که بالاخره هم کنترل خودش را از دست می‌دهد و جنایتی مرتکب می‌شود. اینجاست که پای روان‌ شناس‌ها وسط می‌آید تا با کمک پلیس، قضیه را حل و فصل کنند.

هانیبال لکتور را در فیلم سکوت بره‌ ها به یاد دارید؟

روان‌شناس دیوانه‌ ای که برای پیدا کردن یک قاتل زنجیره‌ ای خیلی خطرناک که روزی یکی از بیماران خودش بوده، به افسر اف‌ بی‌ آی کمک‌ های روان‌ شناسانه می‌‌ کند؛ البته از همان جا در زندان.

روان‌ شناسی که با روحیه‌ ای بسیار هنرمندانه نقاشی می‌کشد و بوی عطر را از شیشه‌ های محافظ زندان به عنوان مدرک و سندی برای روان‌ شناسی خانم پلیس استفاده می‌ کند. همین روان‌ شناس خودش در جایی از فیلم زبان یکی از نگهبان‌ هایش را با دندان از حلقومش بیرون می‌کشد.

البته ماجرا همیشه هم به این شکل نیست. خیلی وقت‌ ها اینطور نیست که یک اتفاق بزرگ یا یک جنایت وحشتناک به‌ عنوان عکس‌ العملی از یک بیمار روان‌ پریش نمایش داده شود. بلکه گاهی شخصیت فیلم‌ ها، آدم‌ هایی با زندگی‌ های ساده و معمولی هستند که از دردهای روانی پنهان رنج می‌برند. گاهی هیچ آقا و خانم روان‌ شناسی هم در فیلم نیست که آن شخصیت را برایمان موشکافی کند و این ماییم که باید به عنوان مخاطب زحمت این کار را هم بکشیم.

بسیاری از فیلم‌های وودی آلن نمونه‌های خوبی از این دست هستند، در اغلب آنها خود او را به عنوان آدمی با بیماری روانی می‌بینید که روی یکی از آن صندلی‌ های تک نفره راحتی نشسته‌ و با دست‌ هایی که دائم میان زمین و هوا معلق و در حرکتند و چشم‌هایی که از زیر عینک، اطراف را به‌سرعت و با اضطراب نگاه می‌کنند به‌ سوالات روان‌ شناسش بریده بریده و ظاهرا بی‌ ربط جواب می‌دهد.

برای وودی آلن روان‌شناس‌ ها در زندگی شخصی هم اهمیت ویژه‌ای دارند و او واجب می‌داند که به‌ طور منظم خودش را به یکی از آنها نشان بدهد؛ البته اگر فیلمسازی، برایش فرصتی باقی بگذارد.

یکی دیگر از نمونه‌های خیلی مشهور این نوع فیلم‌ها دو فیلم سینمایی «درخشش» اثر استنلی کوبریک و «دیوانه از قفس پرید» اثر میلوش فدرمن است که بازیگر محبوب سینما جک نیکلسون در هر دو این فیلم‌ ها نقش آدمی را بازی می‌کند که با آدم‌ های اطرافش متفاوت است.

البته تفاوت‌های خطرناکی که در هر دو آنها به کشته شدن خودش ختم می‌شود. نمونه‌ فیلم‌هایی از این دست هر سال در سینماهای دنیا ساخته می‌شود

از سینمای ایران گرفته تا هالیوود، سینمای اروپا و حتی سینمای آمریکای جنوبی و بالیوود. به هرحال دوره روان‌ شناسی یک بار دیگر فرا رسیده و این بار در دسترس همگان!

از آنجا که سینما بازتاب دهنده ی شرایط فرهنگی و اجتماعی حال جامعه است میتواند شک و تردید در زندگی انسان مدرن را به تصویر کشیده  و به آنچه مهم تلقی میشود یعنی گذشته  اهمیت بدهد همچنین می‌توان تاثیرات سینما را در جوامع بنیادین هم مشاهده کرد .

فیلم های برتر در زمینه روان شناسی

در سینمای جهان آثاری فوق العاده ای در زمینه روانشناسی و مشاوره می‌توان یافت که در جدول زیر به ده فیلم برتر در این زمینه اشاره شده است :

 
فیلم های روان شناسی

در کل سینما و روانشناسی دو گستره ی مهم از معانی هنر و دانش اند که ارتباط آنها را میتوان به اشکال مختلفی مورد برسی قرار داد . سینما بستری مناسب برای خوانش های روانکاوانه بوده که روانشناس در آن به مانند باور غالب مردم دارای سستی و ضعف فردی و عقیده‌ای می‌باشد.

بیشتر بدانید : برای موفق شدن در زندگی این 10 فیلم را ببینید + عکس

بیشتر بدانید : سینمای وحشت و دلهره ژاپن

بیشتر بدانید : نقد فیلم «روانی» هیچکاک از دیدگاه روان شناسی زیگموند فروید

بیشتر بدانید : بررسی خواندنی فیلم فروشنده از نظر روانشناسی

بیشتر بدانید : 10 فیلم برتر ترسناک روان شناسی (+عکس)

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: jamejamonline.ir/hamshahrionline.ir