از نیکول کیدمن تا تام کروز : بیماران روانی هالیوود
بیماری های روانی و فیلم ها، همواره با یکدیگر در ارتباط هستند؛ این امر نه تنها به دلایل تجاری می‌باشد، بلکه ماهیت زیبایی شناختی آنها نیز مدّ نظر است. با این وجود، هر فردی هر قدر هم که ادعا کند قوی می باشد، ممکن است در برخی از مراحل زندگی خود با اختلالات روانی مواجه شود؛ چه این موضوع را بفهمند و چه نفهمند. شاید به همین دلیل است که فیلم های مختلفی موضوع اختلالات روانی را به تصویر کشیده اند.
موفقیت این فیلم ها به خاطر به تصویر کشیدن چنین وضعیت هایی است؛ ضربه سختی است که این حقایق به انسان وارد می‌کنند. به خاطر ارتباطی است که ببینده با شخصیت بیمار و دچار ترومای داستان برقرار می‌کند. از زمان آغاز سینمای بین المللی، جنون به عنوان یک مفهوم، هم نظر منتقدان را به خود جلب نموده و هم فروش خوبی در گیشه ها را به فیلم تقدیم کرده است. در اینجا برخی از این فیلم های تاثیرگذار را که با گذشت سالها هنوز هم منتقدان، بینندگان، و دوستداران فیلم را جذب خود کرده است، معرفی می‌کنیم.
دختر از هم گسیختگه، جیمز منگُلد- 1999
در این داستان، تشخیص می‌دهند که سوزان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می‌باشد؛ که در رابطه اش با دیگران و با خودش، دچار مشکلات زیادی می‌باشد. تجربه ای تلخ و شیرین در یک موسسه، به او کمک می‌کند تا روابط جدیدی را یاد بگیرد و برای زندگی انسان ارزش قائل بوده و آن را نفی نکند.
وینونا رایدر در دختر از هم گسیخته
شاید مرگ دختری که مورد سوء استفاده پدر خود قرار گرفته بود، سوزان (وینونا رایدرز) را به شدّت تکان داده بود. با این حال، این رویداد او را مجبور کرد تا تفکرات خود و وجودش را مورد سوال قرار دهد، و به او کمک کند تا در زندگی به سمت جلو پیش برود؛ هرچند، مشخص نیست که آیا او با ترک موسسه “تحت درمان” قرار گرفته است یا خیر، آن طور که موسسه خود ادعا می‌کند.
سیبیل، دانیل پِتری- 1976
این فیلم، شخصیت های زیادی را مورد کنکاش قرار می‌دهد که شخصیت اصلی داستان با آنها زندگی می‌کند؛ نمونه ای از اختلال شخصیت هویّت. سالی تلاش می‌کند تا تفاوت های ظریف شخصیت های مختلف را که در پشت نقاب او پنهان شده اند، تحت تصرف خویش قرار دهد.
فیلم سیبیل Sybil
این فیلم به انجام تحقیقات بیشتر در زمینه اختلال شخصیت هویّت کمک شایان توجهی نمود. که با عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می‌شد و شخصیت را در زمان های مختلف در تاریخ زندگی فرد، از همدیگر جدا می‌ساخت. داستان ترسناک سوء استفاده از او و هزاران تجربه تلخ دیگر، داستان میلیون ها نفر در سراسر این جهان هستی می‌باشد. مردان و زنانی که از چنین تفکیکی رنج می‌برند.
Play Misty for Me ، کلینت ایستوود- 1971
این فیلم هم توسط کلینت ایستوود کارگردانی شد و هم نقش اول فیلم که مجری رادیو بود، توسط خود کارگردان بازی شد؛ مجری که هدف یکی از طرفداران زن وسواسی خود قرار می‌گیرد.
کلینت ایستوود در Play Misty for Me
طرفدار او، اویلین دارپر، هم از اختلال شخصیت مرزی رنج میبرد و هم دچار اختلالات فکری و روانی است. این فیلم الهام بخش بسیاری از فیلمسازان دیگر شد تا طرح اصلی داستان فیلمنامه خود را چنین زنانی قرار دهند.
متهم، ویلیام لِوی- 1988
جنیفر اونیل، ستاره این فیلم وهم آور و ترسناک می‌باشد؛ جایی که او نقش یک پرستار جدید روانی را بازی می‌کند که خود را در یک موسسه مشهور وارد می‌سازد. تنها بدین دلیل که نشان دهد به عنوان یک بیمار وارد موسسه شده است و نه یک پرستار.
فیلم متهم
این فیلم ماهیت تاریک چنین موسسات و زندگی در چنین تیمارستان هایی را به تصویر کشیده و آشکار می‌سازد، که ممکن است همیشه چنین نمایش داده نشوند.
ساعت ها، استفان دالدری- 2002
ویرجینیا وولف، یکی از بزرگترین نویسندگان انگلیسی بود که در طول دوران نویسندگی خود، از افسردگی شدید و احساس وحشت رنج میبرد. او با غرق کردن خود در رودخانه اوسی، خودکشی کرد.
نیکول کیدمن در ساعت ها
این فیلم با بازی نیکول کیدمن در نقش ویرجینیا وولف اکران شد. با این حال، فیلم “ساعت ها”، به طور خاص درباره ویرجینیا وولف نمی‌باشد، بلکه درباره یکی از رمان های او با نام “خانم دالوویی” است. و اینکه چگونه سه زن از سه نسل مختلف، با این کتاب خاص ارتباط برقرار می‌کنند. تمامی آنها دچار افسردگی می‌شوند؛ از اختلال شخصیت مرزی رنج می‌برند و با تنهایی مواجه می‌شوند.
گیلبرت گِرِیپ چه می‌خورد؟، لسی هالستروم- 1993
لئوناردو دیکاپریو، نقش آرنی را در یک شهر کوچک بازی می‌کند که از لحاظ روانی با چالش هایی اساسی مواجه شده است. این فیلم نه تنها مشکلات مرتبط با نگهداری از چنین افرادی را به تصویر می‌کشد، بلکه بیمار بودن در یک شهر کوچک را نیز نشان می‌دهد؛ جایی که منابع و زیرساخت ها بسیار محدود می‌باشد.
لئوناردو دیکاپریو در گیلبرت گِرِیپ چه می‌خورد؟
این جدا از درمان های بی رحمانه است که مردم روستایی پیشنهاد می‌دهند. این فیلم شاید به طور خاص درباره بیماری های روانی نباشد، امّا نگاهی اجمالی به رابطه میان مراقب (گیلبرت، با بازی جانی دپ) و بیمار، آرنی، را نشان داده و ارائه می‌دهد.
Fatal Attraction ، آدریان لین- 1987
در یکی از فیلم های کلاسیک مرتبط با وسواس های جنسی و آسیب پذیری نگاهی اجمالی به زندگی فردی می‌اندازد که اختلال شخصیت مرزی را تجربه می‌کند. این فیلم شبیه به فیلم Play Misty for Me می‌باشد، امّا بازی کلین کلوز چیزی است که درخور ستایشی قابل توجه می‌باشد. حرکت نزولی او به سمت دیوانگی به تدریج و با وسواس او به گابریل گاماگر موفق و جوان آغاز می‌شود؛ مایکل داگلاس این نقش را بازی کرده است.
مایکل داگلاس در جذابیت مرگبار
این فیلم را به عنوان یکی از بهترین فیلم هایی در تاریخ سینما می‌شناسند که در رابطه با اختلال شخصیت مرزی ساخته شده است.
گاو خشمگین، مارتین اسکورسیزی- 1980
گاو خشمگین در سال 1980 اکران شد و رابرت دنیرو نقش یک بوکسور وزن متوسط با نام جیک لاموتا را بازی می‌کند؛ مردی حسود و ناامید. این فیلم بر اساس خاطرات گاو خشمگین ساخته شده است: داستان من، و به بررسی مازوخیسم غم، خشم بالینی، و حسادت جنسی می‌پردازد.
رابرت دنیرو در گاو خشمگین
این فیلم، زندگی یک بوکسور موفّق را به تصویر می‌کشد که زندگی شخصی او را می‌توان هر چیزی دانست به غیر از موفّقیت. این امر به لطف نوسانات خُلق و خوی او، رفتار غیر منطقی، و سوء رفتارهای او می‌باشد. این فیلم همچنین، موضوعات خشونت های خانگی و نارسایی های جنسی را به تصویر می‌کشد، که معمولا دلیل اصلی برای بسیاری از بیماری های روانی می‌باشد.
مرد بارانی، باری لوینسون- 1988
مرد بارانی یکی دیگر از فیلم هایی است که هم مورد تحسین منتقدان گرفته است و هم در گیشه فروش خوبی داشته است. داستان این فیلم درباره دو برادر است که یکی طبیعی بوده و دیگری دانشمندی مبتلا به اوتیسم می‌باشد. برادر کوچکتر تلاش می‌کند تا به نحوی با برادر بزرگتر خویش ارتباط برقرار نماید، برادری که با او تفاوت دارد (اوتیسم).
تام کروز در مرد بارانی
بی گناهی و استعداد برادرش، حرص و آز این برادر کوچکتر را درمان می‌کند. ناهنجاری ها، نیازهای مادّی، و حرص این فرد نرمال، در برابر جهان احساسی، محدود، و بی گناه فرد اوتیستیک قرار می‌گیرد. همچنین این اولین باری است که فردی که در موسسه نگهداری می‌شده است وارد دنیای طبیعی می‌شود، و فیلم احتمالی را برای یک جامعه فراگیر در این زمینه نشان می‌دهد. داستین هافمن، نقش ریموند مبتلا به اوتیسم را بازی می‌کند، و برادر کوچک که جوانی خودخواه است نیز بر عهده تام کروز بود.
ذهن زیبا، ران هووارد- 2001
این فیلم بر اساس داستان زندگی یک ریاضیدان مشهور و نابغه به نام جان نَش ساخته شده است. دانشمندی که بر اسکیزوفرنی پارانوئید و تمام مراحل توهم خود غلبه می‌کند و برنده جایزه نوبل در اقتصاد می‌شود. راسل کروو نقش جان نَش را بازی می‌کند که یاد می‌گیرد تا “شیاطینی” را که در طول حملات روانی خود با آنها مواجه می‌شد، نادیده بگیرد.
راسل کرو در ذهن زیبا
فیلم، چالش زندگی واقعی بیمارانی را به تصویر کشیده است که از اختلالات روانی رنج می‌برند، و به دارو وابسته هستد؛ این امر به نوبه خود بر توانایی های جسمی و روحی و روانی آنها تاثیر می‌گذارد. بسیار جالب بود تا فردی نابغه را ببینیم که با دوستان شیطانی خود خداحافظی می‌کند و آنها را نادیده می‌انگارد و با شرایط روانی و روحی خود بدون دارو، دست و پنجه نرم می‌کند.
بیشتر بدانید : از تام کروز تا کوین اسپیسی: بیماران روانی سینما + عکس
بیشتر بدانید : 5 نفر از دیوانه ترین بیمارهای روانی در فیلم های هالیوود!! + عکس
بیشتر بدانید : 7 ستاره که مشکل روحی دارند!! +عکس
بیشتر بدانید : خواننده هایی که با مشکلات روحی و افسردگی می جنگند + عکس
تهیه و ترجمه: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
اختصاصی سیمرغ
