شوخی و خنده و ماهیت طنز سریال “پژمان” انگار بهانه خوبی شده برای پژمان جمشیدی تا خیلی از حرف هایی که از دوران بازیگری فوتبال در دلش مانده را هم به مدد دیالوگ ها به زبان بیاورد.هر شب از سریال “پژمان” می گذرد، او حرف هایی می زند که می توان به حساب همه حرف های نگفته دوران بازیکنی اش گذاشت! مثل همین دیشب (یکشنبه شب) که پژمان جمشیدی در سکانسی از سریال درباره بهروز رهبری فرد گفت:«بهروز از زمان بازی اش هم زیرآب زن بود، فکر کردی الکی شده کاپیتان؟»
البته نه پژمان این حرف ها را جدی گفته و نه رهبری فرد با زیرآب زنی به کاپیتانی پرسپولیس رسیده است اما پژمان اگر حرف خاصی هم دارد که روی دلش مانده و در تمامی این سال ها نزده می تواند در قالب این سریال آن را بیان کند!
ایده پژمان به پیمان قاسم خانی از سوی تو بود؟
بله تنها در حد ایده …
تنها مقطع پس از اوج یک فوتبالیست (دوران بازنشستگی)مد نظر بود؟
-بله، این تغییر زندگی هم از نظر مالی و هم از نظر برخورد اجتماعی و.. مد نظر بود.
زمانیکه این ایده را دادی خودت از فوتبال کنار رفته بودی؟
-بله..
در واقع شرایط را تا حدودی تجربه کرده بودی؟
-بله، یواش یواش داشتم تجربه می کردم. از سوی دیگر وقتیکه از پرسپولیس بیرون می آیی این حس به تو دست می دهد چون پرسپولیس یک تیم بزرگ است با کلی شهرت و طرفدار، نیاز نیست از کل فوتبال بیرون بیایی. تا حس کنار رفتن داشته باشی خود پرسپولیس هم داستان خودش را دارد.
در روند نگارش فیلمنامه هم در کنار نویسندگان بودی؟
-نه من فقط ایده را دادم و برخی اطلاعات را در اختیار سروش گذاشتم. محراب و پیمان خودشان آنقدر فوتبالی هستند که کاملاً اشراف دارند. پیمان و محراب یک جورهایی روز نویس هستند و ما یکی دوبار برای دور خوانی دور هم جمع شدیم و با هم مشورت هایی کردیم. در کل همه چیز این فیلمنامه زاییده ذهن نویسندگانش است نه بازیگرانش…
به نظرت این تمام واقعیت های دوران بازنشستگی یک فوتبالیست است یا می شد به مواردی دیگر نیز پرداخت که حتی جذابیت بیشتری دارد؟
-حتماً بوده مسائلی که قابل طرح نبوده است.
با این مقدمه باید بگویم تو اگر چه فوتبالیست (بازیکن) خوش شانسی نبودی اما از شواهد و قرائن پیداست که بازیگر خوش شانسی هستی؟
-بله، چرا که اگر همین الان بازیگری را کنار بگذارم موفقم چون یک کار با یک گروه را در کارنامه دارم. ولی من هیچ ادعایی در بازیگری ندارم همانطور که در فوتبال هم هیچ ادعایی نداشتم.
از ابتدا که قرار نبود پژمان را خودت بازی کنی؟
– اصلاً قرار نبود فوتبالیست بازی کند. اصلاً قرار نبود ساخته شود، این در حد یک طرح بود. (می خندد)
هراسی از قبول این کار نداشتی؟
– من به پیمان و محراب اعتماد کردم. اول اینکه اینها در طنز سازی بسیار قدرتمند هستند و دوم اینکه این عزیزان مرا دوست دارند می دانم که می شود به آنها اعتماد کرد و بد مرا نمی خواهند.
من این اعتماد را کافی نمی دانم…
-خب خودم هم زحمت کشیدم.
ولی تو واقعا مثل یک بازیگر (کمی بازیگری آموخته) بازی می کنی؟
– نه به خدا، برو از همه آموزشگاه های بازیگری بپرس من جایی سر کلاس بازیگری نرفتم! (میخندد)
فکر می کنم تو از قبل استعداد بازیگری داشتی؟
– خب خیلی ها در خیلی از هنرها استعداد دارند اما چون شرایط مهیا نمی شود استعداد آنها هم شکوفا نمی شود. در مورد فوتبال هم هستند افرادی که استعداد دارند از خیلی ها بهتر هستند اما هیچ گاه فرصت دیده شدن به آنها داده نشده و استعداد شان حرام می شود. به همین دلیل است که می گویم به شدت به تقدیر اعتقاد دارم، شاید خیلی ها از مهدوی کیا، من و دیگران بهتر بودند اما هیچ وقت راست تیم ملی بازی نکردند، هیچ وقت در لیگ ایران هم بازی نکردند و رفتند شدند کارمند بانک…شانس من بود که این ایده به مذاق پیمان خوش آمد.
در مورد طراحی شخصیت پیمان…
– من دخالتی نکردم.
بازیگری را ادامه خواهی داد؟
-هنوز نمی دانم.
گویا یک تله فیلم هم پیشنهاد شده؟
-بله ما اجازه گرفتیم تا بازخورد سریال را ببینیم.
از حضورت در سریال «پژمان» راضی هستی؟
-بله، امیدوارم مخاطبان و کارشناسان و البته اهالی هنر هم راضی باشند من تمام تلاشم را کردم و باز هم می گویم هیچ ادعایی ندارم.
و حرف آخر؟…
– من از تمام پیشکسوتان هنر به خصوص بازیگران، قبل از شروع سریال اجازه گرفتم و اینجا هم از آنها عذرخواهی می کنم، از الطاف دوستان بزرگواری مثل آقای پرویز پرستویی که طی تماس شان اعلام کردند تو نشان دادی که می شود یک استثناء بود کمال تشکر را دارم.
