حاجیان فعالیت در سینما را از سال 1368 با فیلم دزد عروسک ها ساخته محمدرضا هنرمند آغاز کرد. در ادامه گفتگویی با آزیتا حاجیان درباره زندگی و ازدواجش را میخوانید.
چند سالتان بود که ازدواج کردید؟
من بیست و دو سالم تازه تمام شده بود که ازدواج کردم، سال 1358. آن زمان سن ازدواج خیلی پایین بود، بعد از انقلاب معمولا همه در سن های پایین تر از بیست سال ازدواج می کردند چون آن زمان ارزش ها عوض شده بود، مردم همه چیز را در سطح نمی دیدند، چشم و هم چشمی های گمراه کننده مطلقا وجود نداشت. مردم زندگی را سخت نمی گرفتند. بحث جهاز آنچنانی، لباس عروس فلان مدلی، جشن عروسی پر از تجملات و…
ازدواج شما هم ساده بود؟
بله، من هم خیلی ساده زندگی ام را شروع کردم، با میل خودمان عروسی نگرفتیم، مادرم خیلی اصرار داشت حتما جشن عروسی بگیریم اما ما با این قضیه مخالفت کردیم، لباس عروسی نپوشیدم و مهریه ام دوازده سکه بود که تازه خود من گفته بودم پنج سکه اما عاقد گفت:خانم جان پنج سکه خیلی کم است، حداقل بگو دوازده سکه. آن موقع سکه خیلی ارزان بود.
آزیتا حاجیان
چند سالتان بود که اولین فرزندتان یعنی مهرآوه به دنیا آمد؟
بیست و سه سالم بود یعنی یک سال بعد از ازدواجم، من عاشق بچه بودم. به همین انگیزه هم ازدواج کردم و خوشبختانه خیلی زود هم بچه دار شدم. البته اولش یک خرده می ترسیدم چون مهرآوه خیلی کوچولو بود و فقط دو کیلو و هفتصد و پنجاه گرم وزن داشت. یک فسقلی به تمام معنا! نگهداری از بچه خیلی کار سختی است. مادرم در مراقبت و نگهداری از مهرآوه به من خیلی کمک کرد و او خیلی شیرین بود.
آزیتا حاجیان از مادر شدنش میگوید!
وقتی ملیکا به دنیا آمد، بزرگ تر شده بودم، تجربه بزرگ کردن مهرآوه را داشتم و شرایط زندگی مان هم بهتر شده بود، در نتیجه بزرگ شدن او را بیشتر لمس کردم اما نه به اندازه بعضی از مامان ها و الان خیلی دلم می خواهد نوه دار شوم چون نوه سختی های نگهدار ی اش با مامانش است و شیرینی هایش برای مامان بزرگش (با خنده).
مهراوه و ملیکا
شما در ازدواج ملیکا چقدر دخالت کردید؟
خدا را شکر داماد خوبی نصیبم شده، او پسر با مسوولیتی است و نسبت به هم سن و سال هایش با مطالعه و باسواد. هنگام ازدواج آنها من تا آنجا که می توانستم همراهی شان کردم ولی در یک مورد خیلی دخالت کردم که به خاطر این کار مهرآوه و ملیکا من را متهم می کنند که من هم می پذیرم و می گویم باشه، قبول و هنوز هم به کاری که کردم، اعتقاد دارم.
ملیکا و مادرش
رابطه شما با مادرتان چطور بود؟
من فوق العاده دختر مستقل و سرکشی بودم و مادرم خیلی دوست داشت مرا مثل خودش بار بیاورد اما من می خواستم خودم باشم. نمی خواستم مثل مادرم باشم. به خاطر همین ما همیشه در این مورد کشمکش داشتیم. او می خواست من خیلی شیک و خانمانه رفتار کنم و من بیشتر شبیه پسرها رفتار می کردم چون یک برادر هم داشتم که دو سال از من بزرگ تر بود ورفتار هایش در من خیلی تاثیر می گذاشت. حوصله نداشتم مثل مادرم شیک و خانمانه رفتار کنم. همیشه به او می گفتم مادرجان من خودم هستم لطفا شما هم خودت باش و کاری به کار من نداشته باش.
مهریه آزیتا حاجیان
در دوره شما خانم ها کمتر شاغل بودند، اما شما کار کردید، آن هم در سینما، اطرافیانتان با این موضوع مشکلی نداشتند؟
البته زن خانه بودن بیشتر مال دوران مادر من بود، دوره من این موضوع کمی تعدیل شده بود. اوایل که رفتم دانشکده و تئاتر خواندم، اصلا به بازیگری سینما فکر نمی کردم فقط در کارهای دانشجویی دوستانه کار می کردم. من تئاتر را خیلی دوست داشتم چون خیلی با اصالت است و اصلا به این قضیه که یک روزی بازیگر شوم اهمیت نمی دادم. بعدها به طور خیلی اتفاقی یکی از دوستان ما که کارگردان بود، فیلمنامه ای داد که بخوانم و نقش مادر آن فیلم را به من پیشنهاد کرد. من آن را خواندم و دیدم نقش عجوزه خیلی جذاب تر است. گفتم که این نقش را بیشتر دوست دارم اما این دوست کارگردان گفت این نقش را خانم مهین ترابی قرار است بازی کند. بعدا پوست خانم مهین ترابی به لاتکس حساسیت نشان داد و قرار شد هر دو نقش را من بازی کنم. (فیلم دزد عروسک ها). مهرآوه هم خیلی تصادفی برای بازی در آن فیلم انتخاب و اولین کار حرفه ای من در کنار مهرآوه شروع شد.
در خانه با او تمرین می کردید؟
نه، اصلا نیازی به تمرین نبود. خودش با آقای هنرمند تمرین های شان را انجام می دادند و به من کاری نداشت. متاسفانه اواسط این فیلم، مادر من فوت کرد و شرایط روحی خوبی نداشتم.
