نیکی کریمی بازیگر فیلم چهارشنبه 19 اردیبهشت روز گذشته در نشست پرسش و پاسخ این فیلم در برج میلاد، گفت:فیلم نامه ی خوب، خیلی کم است. بازیگر خوش شانسی هستم و با گروه های خوبی کار کرده ام. البته من هم مثل همه ی بازیگران، 3 – 4 فیلم بد دارم که متوجه شده ام بازی من در آن ها اشتباه بوده است.
او با اشاره به علاقه اش به سینمای متفکر، ادامه داد:این سینما به من انرژی می دهد و برایم لذت بخش است و مثل همه عوامل سینما، دوست دارم در آثار خوب بازی کنم، زیرا هیچ چیزی ارزش ندارد تا به خاطرش کار متوسط انجام دهیم.
وی که در این فیلم، با برزو ارجمند و امیر آقایی هم بازی است، یاد و خاطره ی انوشیروان ارجمند – پدر برزو – را گرامی داشت و به امیر آقایی به خاطر بازی خوبش در این فیلم تبریک گفت.
در ادامه این نشست، برزو ارجمند گفت:در سینما بدشانسم و باورم نمی شد در این فیلم این همه خوش اقبال باشم؛ اما از آنجا که بدشانسی هایم ادامه دارد، آرزو داشتم فیلم را همراه با پدرم می دیدم، چون 20 سال منتظر چنین نقشی بودم. برای من، کوتاه بودن نقش، مهم نبود، این نقش را دوست داشتم و به خاطرش 20 سال منتظر شدم.
همچنین در این نشست، محمدحسین لطیفی – تهیه کننده فیلم – با اظهار خرسندی از همکاری اش در این پروژه، گفت:از این همه شعف، هیجان و علاقه ی گروه، لذت بردم. معتقدم نوبت کسانی است که سال هاست در گوشه سینما، تجربه می اندوزند و حالا آمادگی ساخت فیلم را پیدا کرده اند. حق مسلم آن ها است که فیلم بسازند، چون نسل ما آرام آرام کنار می رود و باید کسانی دیگر، پرچم سینمای ایران را به دست بگیرند.
این کارگردان و تهیه کننده اضافه کرد:خوشحالم وحید جلیلوند با آن دردهایی که دارد، دری برای بیان دردهای مشترک با مردم پیدا کرده است.
در بخش دیگری از این نشست، وحید جلیلوند – کارگردان فیلم چهارشنبه 19 اردیبهشت – این فیلم را متعلق به سینمای رئال اجتماعی دانست، اما در عین حال گفت:نقد اجتماعی ما باعث نمی شود که فیلم، لایه های پنهان دیگری نداشته باشد.
او که با این فیلم، اولین اثر سینمایی خود را کارگردانی کرده است، تأکید کرد:با شعار دادن موافق نیستم. سختی فیلم در این بود که هم نقد اشتباه داشتیم و هم ستایش آن را. هم آدمی را نقد می کردیم و هم او را ستایش می کردیم.
جلیلوند افزود:شخصیت جلال در فیلم ما هرچند پیامبرگونه زندگی نمی کند، اما در بعضی لحظات، انسان را ستودنی می کند. فیلم ما تلاش کرد در عین این که یک اثر سینمایی است صرفا مستند نباشد.
او در پاسخ به پرسشی درباره ی شباهت خودش با کاراکتر اصلی این فیلم (جلال) توضیح داد:سال هاست دلم می خواهد جلال باشم، اما نیستم همچنان که زنده یاد انوشیروان ارجمند می گفت هر کسی چیزی را بازی می کند که نیست. من هم فیلمی را ساخته ام که نیستم.
او در پاسخ به پرسشی درباره ی مابه ازای بیرونی شخصیت های فیلمش، گفت:همه ما چنین افرادی را در جامعه دیده ایم. روزی که امیر آقایی برای بستن قراردادش آمد، گفت، تمام تلاشم این است که اگر کسی از سالن سینما بیرون آمد و در جایی پولی داشت که لازم نداشت، آن را به یک فرد نیازمند بدهد. اگر فیلم ما بتواند چنین کاری کند خوش به حال مان است.
