ریزش مو در زنان : دلایل طاسی با الگوی زنانه و راه های درمان آن
شاید ریزش چند تار مو در طول روز، مسالهای کاملا عادی باشد؛ اما زمانی که این تعداد به حدی میرسد که بخشی از پوست کف سر قابل مشاهده است، پیگیری و درمان بیشتر از هر زمان دیگری اهمیت پیدا میکند. ریزش روزانه 50 تا 100 عدد تار مو، موضوعی کاملا عادی است اما نباید فراموش کرد که موهای جدید باید جایگزین این تعداد شوند. اگر به ریزش مو در زنان مبتلا شوید، دیگر به جای موهای ریخته شده، موی جدیدی رشد نمیکند.
اگر شاهد ریزش موضعی یا نازک شدن موهایتان هستید، ممکن است به طاسی با الگوی زنانه مبتلا شده باشید. در ادامه این مطلب شما را با عوامل و درمانهای این نوع ریزش بیشتر آشنا میکنیم؛ با ما همراه باشید…
طاسی با الگوی زنانه چیست؟
طاسی با الگوی زنانه نوعی ریزش مو است که در زنان اتفاق میافتد. نام پزشکی این بیماری “آلوپسی آندروژنیک” است.
اگرچه هم زنان و هم مردان ریزش مو را تجربه میکنند، شیوع آن در زنان به اندازه مردان نیست و ظاهر متفاوتی دارد. ریزش مو در مردان به شکل عقب رفتن خط رویش مو و طاسی موضعی است، در حالیکه زنان مبتلا به طاسی الگوی زنانه، معمولا نازک شدن موها را تجربه میکنند که بر حجم مو نیز اثر میگذارد.
اولین نشانههای الگوی طاسی زنانه میتواند مشاهده کاهش ضخامت معمول مو باشد. در این وضعیت، با وجود اینکه کف سر شما مشخص میشود اما خط رویش مو عقب نمیرود.
همانطور که گفته شد ریزش مو در زنان نسبت به مردان کمتر اتفاق میافتد اما در زنان هم شایع است. الگوی طاسی زنانه با افزایش سن بیشتر میشود و تقریبا کمتر از 50 درصد زنان تا آخر عمرشان موهایی پرپشت دارند.
ارتباط بین الگوی طاسی زنانه و ژنتیک چیست؟
ژنتیک عامل مهمی در ابتلا به طاسی با الگوی زنانه است. در واقع، این عارضه ارثی است و معمولا زنان، الگوی طاسی را از پدر یا مادرشان به ارث میبرند.
به یاد داشته باشید که طاسی با الگوی زنانه با افزایش سن و رسیدن به میانسالی بیشتر میشود؛ اگرچه این عارضه میتواند از سنین پایینتر نیز شروع شود.
این عارضه اغلب پس از دوران یائسگی اتفاق میافتد؛ پس تغییرات هورمونی میتواند یک عامل تأثیرگذار باشد.
علل دیگر ریزش مو
برخی اعتقاد دارند طاسی با الگوی زنانه عمدتا دلایل ژنتیکی دارد؛ اگرچه ممکن است این نوع ریزش، ناشی از یک بیماری پسزمینهای باشد که بر تولید هورمون آندروژن اثر میگذارد.
آندروژن هورمونی است که در طاسیِ الگویی، نقش دارد. وجود تومورهایی در غده هیپوفیز یا تخمدان که آندروژن ترشح میکنند، ممکن است به ریزش مو منجر شود.
علل دیگر ریزش مو در زنان عبارتند از
بیماری خودایمنی: «آلوپسی آرهآتا» یا «ریزش موی سکهای» نوعی اختلال خودایمنی نادر است که باعث میشود سیستم ایمنی به فولیکولهای مو حمله کند.
داروها: ریزش مو، در مواردی عارضه جانبی داروهای خاصی مانند ضدسرطانهاست؛ اگرچه موها معمولا پس از قطع دارو، دوباره رشد میکنند.
بیماری: ریزش مو میتواند بعد از یک بیماری خاص مانند عفونت شدید، تب بالا یا جراحی به وجود بیاید.
طاسی ناشی از کشیدگی: این نوع ریزش مو هنگامی اتفاق میافتد که شما با گیرههای مو یا وسایلی مانند آن موهای خود را محکم میکشید و میبندید.
انواع درمانهای موثر که به ریزش مو کمک می کنند
درمان طاسی با الگوی زنانه میتواند به پیشگیری از ریزش مو در آینده کمک کند و باعث رشد دوباره آنها شود. البته نوع درمانی که توصیه میشود به میزان ریزش مو و عوامل دیگر بستگی دارد. در موارد بسیاری، درمان بلندمدت برای پیشگیری از ریزش دوباره مو لازم است. گزینههای درمانی عبارتند از
برای درمان ریزش مو از ماینوکسیدیل استفاده کنید
ماینوکسیدیل (Minoxidil) نوعی داروی موضعی است که برای درمان ریزش مو در زنان و مردان استفاده میشود. ماینوکسیدیل را باید هر روز روی کف سرتان ماساژ دهید. این داروی موضعی میتواند با تحریک رشد مو، از نازک شدن بیشتر موها جلوگیری کند.
به خاطر داشته باشید که 6 ماه تا یک سال طول میکشد تا نتایج مشهود ماینوکسیدیل ظاهر شود؛ البته این دارو در همه افراد مؤثر نیست. عوارض جانبی این ماده میتواند شامل خشکی، قرمزی و خارش باشد و پس از قطع دارو، ممکن است دوباره ریزش مو شروع شود.
دارو اسپیرونولاکتون به درمان ریزش مو کمک میکند
یکی از متداولترین داروهای مورد استفاده در درمان طاسی الگوی زنانه، اسپیرونولاکتون (spironolactone) است. در واقع این دارو در دسته داروهای مُدِر (ادرارآور) است که آب اضافی را از بدن خارج میکنند.
علاوه بر این، اسپیرونولاکتون باعث توقف تولید آندروژن و به نوعی مانع ریزش موهای شما می شود و در نهایت به رشد دوباره آنها کمک میکند.
اسپیرونولاکتون میتواند باعث عوارض جانبی مختلفی همچون خشکی دهان، تهوع وگیجی شود. به یاد داشته باشید که زنان باردار نباید از اسپیرونولاکتون استفاده کنند؛ چراکه ممکن است عوارض مصرف این دارو، باعث معلولیتهای مادرزادی شود.
کاشت مو به پر پشت شدن مو کمک میکند
روشهای متفاوتی برای انجام کاشت مو وجود دارد. معمولا ریزش مو در زنان تنها چند قسمت از کف سر را تحت تأثیر قرار میدهد. در طول کاشت مو، پزشک، موها را از ناحیهای با رشد موی سالم برداشته و آن را در قسمتی میکارد که مو ندارد.
پزشک این کار را در حالی انجام میدهد که بیمار هوشیار است و انجام آن چند ساعت زمان میبرد. همچنین برای پیشگیری از درد، از بیحسکننده موضعی استفاده میشود.
درمان ریزش مو با لیزر موثر است
برخی ممکن است برای درمان ریزش مو، لیزر خانگی را امتحان کنند. این دستگاهها با ساطع کردن پرتوهای ضعیف، رشد مجدد موها را تحریک میکنند.
بنابر تحقیقات انجامشده، لیزر ضعیف میتواند به رشد مو در زنان و مردان کمک کند؛ اگرچه برای تعیین اثربخشی این نوع درمان، مطالعات بیشتری لازم است.
راهکارهایی که برای پیشگیری از ریزش مو مورد استفاده قرار میگیرد
بر اساس این مقاله اگرچه طاسی با الگوی زنانه میتواند ژنتیکی باشد و همیشه قابل پیشگیری نیست، اما اقداماتی وجود دارد که میتوانید با انجام آنها، سلامتی موهایتان را حفظ کرده و از شکستگی و آسیب بیشتر آنها جلوگیری کنید.
برای مراقبت از موهای خود، نکات زیر را در نظر داشته باشید
- کارهایی مانند فر دائم، صاف کردن و اکستنشن مو، که باعث آسیب دیدن موها میشوند را محدود کنید.
- غذاهای سرشار از پروتئین، ویتامینهای ضروری و آهن مصرف کنید.
- با پوشیدن کلاه، موهای خود را از آسیب نور خورشید محافظت کنید.
- هنگامیکه موهایتان خیس و شکننده است، از برس زدن آنها اجتناب کنید. به جای برس، از شانه دندانه درشت و یا انگشتان دست استفاده کنید.
سخن پایانی
اگر درگیر ریزش موی شدید هستید، با پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید؛ پزشک میتواند در تشخیص علت ریزش مو و ارائه بهترین گزینه درمانی به شما کمک کند.
تشخیص زودهنگام به شما کمک میکند تا برنامه درمانی مناسبی را در پیش بگیرید و از ریزش بیشتر موهایتان جلوگیری کنید. درمانهایی وجود دارد که به رشد مجدد مو کمک میکنند. اثربخشی این درمانها با توجه به انتخاب نوع آن و مقدار ریزش مو میتواند متفاوت باشد.
تجربه شما
شما برای پیشگیری از ریزش مو در زنان چه اقداماتی انجام میدهید؟ با ما و دیگران به اشتراک بگذارید…
منابع:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3944668
https://www.aad.org/public/diseases/hair-loss/insider/shedding
https://rarediseases.info.nih.gov/diseases/614/alopecia-universalis