“الناز حبیبی” از بهار دردسرهای عظیم می گوید

دلیل خاصی ندارد، چون مناسبتی بودن سریال برایم مهم نیست. در واقع نقش و عواملی که قرار است با آنها کار کنم اهمیت دارد. همیشه علاقه مندم کار خوب انجام دهم که حرفی برای مخاطب داشته باشد. حال بر حسب اتفاق کارهای خوب در مناسبت های نوروز و ماه رمضان به من پیشنهاد شده و من هم با کمال میل آنها را پذیرفته ام.

گرچه نقش هایی که معمولا بازی کرده ام در آثار مناسبتی بوده، ولی همه آنها مثبت نبوده اند. در سریال سی امین روز ـ که ماه رمضان چند سال پیش پخش شد ـ یک نقش منفی را بازی کردم. فکر می کنم نقش منفی را هم می توانم بخوبی بازی کنم. برایم مثبت یا منفی بودن نقش اهمیت ندارد. آنچه مهم است این که نقش برایم جای کار داشته باشد و بتوانم با عشق و علاقه آن را بازی کنم. وقتی با من برای بازی در سری اول سریال دردسرهای عظیم تماس گرفتند، فقط چند قسمت از فیلمنامه آماده بود و من هم همان را خواندم و داستان را نیز از زبان کارگردان و ‎تهیه کننده شنیدم و از نقش خوشم آمد و بازی در آن را قبول کردم. البته در این انتخاب شناخت من از کارگردان موثر بود، چون در سریال دودکش بازی کرده بودم و آقای نیک نژاد نویسنده آن سریال بود.

نه به هیچ وجه این مساله برایم مهم نیست. همیشه تلاش می کنم انتخاب هایم درست باشد تا مردم از تماشای کارم لذت ببرند. در انتخاب هایم کارگردان برایم اولویت دارد و این که فیلمنامه چگونه طراحی و نوشته شده است و بازیگران مقابلم چه کسانی هستند.

 

خیر. کارگردان این سریال، مخاطب را مجبور نمی کند به زور بخندد و هیچ کدام از بازیگران هم به دنبال خنداندن صرف مردم نیستند؛ اما در این اثر موقعیت هایی وجود دارد که باعث ایجاد طنز می شود. موقعیت هایی بانمک و شیرین که گاهی خنده دار می شود.

علاوه بر آن، ما یک موضوع خانوادگی و اجتماعی را در قالب داستانی بیان می کنیم که در جاهایی طنز هم می شود. در حقیقت می توان گفت ما داستانی جدی را در قالب طنز بیان می کنیم، اما مساله اصلی این است که روایت باید درست باشد و هر روایت درستی، هم خنده دارد و هم گریه، البته آقای نیک نژاد دوست دارد مردم با دیدن آثارش حداقل لبخندی بر لب داشته باشند.

 

بله، چون کارگردان از من این طور خواست که نقش بهار را شیرین بازی کنم، در ضمن نویسندگان کار هم نقش بهار را این طور نوشتند. در واقع بازیگر با راهنمایی کارگردان است که به نقش جان می دهد و آن را برای مخاطب تماشایی می کند. من هم سعی می کنم با استفاده از شیوه خودم و راهنمایی کارگردان هر جا لازم است بهار را شیرین یا تلخ به تصویر بکشم.

لازمه حرفه بازیگری این است که بتوانید هر نقشی را در هر قالبی بپذیرید و آن را اجرا کنید. به همین دلیل وقتی بازی در اثری را می پذیرم به شخصیت پردازی و لحن بیان شخصیت فکر و آن را اجرا می کنم.

علاوه بر آن دوست دارم نقشم را درست بازی کنم و برای ارتباط برقرار کردن با شخصیت بهار هم تلاش کردم در ذهن خودم به کسانی که با این مشکل روبه رو هستند، نزدیک شوم تا برای مخاطب ملموس تر شود و بتوانند با او ارتباط برقرار کنند.

 

به نظرم این طور نیست، چون تا امروز مخاطب متوجه شده با پیشرفت قصه شاهد اتفاقات جالبی در این سریال خواهد بود. شخصا داستان سریال را خیلی دوست دارم و یکی از عواملی که در انتخاب من دخالت داشت، قصه سریال بود. به نظرم فراز و نشیب های قصه به اندازه کافی است. روی فیلمنامه خیلی کار شده و شخصیت پردازی ها درست بوده است.

در واقع هریک از شخصیت های قصه روحیات خاص خودشان را دارند؛ بنابراین نمی توان گفت فراز و نشیب های قصه کم است.

 

پارتنر نقش مهمی دارد. در سریال دردسرهای عظیم 1 و 2 بده بستان های خوبی میان من و بازیگر نقش مقابلم لطیف (جواد عزتی) و مادرم (مریم سعادت) برقرار است. من همیشه به این مساله تاکید کرده ام که بخش زیادی از موفقیتم را در این سریال مدیون بازیگران نقش مقابلم هستم و از آنها خیلی آموختم و به عنوان پیشکسوت برای بازی در این سریال خیلی به من کمک کردند.

برخلاف نظر شما معتقدم مادر بهار سختگیر نیست. او فقط مادری دلسوز است. فیروزه شخصیتی دوست داشتنی و فداکار است. او مادری است که با سختی های فراوان بچه های خود را بزرگ کرده و برای همین می خواهد فرزندانش در کار و زندگی موفق باشند و هر کس بچه هایش را اذیت کند نسبت به او واکنش نشان می دهد. او تمام تلاشش را می کند تا دخترش خوشبخت شود.

به نظرم این ویژگی تمام مادران ایرانی است که آرزوهایی برای فرزندانشان بخصوص دخترانشان دارند. من بازخوردهای زیادی از مردم گرفته ام و کسانی اطرافم هستند که به من می گویند زندگی این شخصیت ها مانند زندگی واقعی مردم است.

 

کار کردن با آقای برزو نیک نژاد خیلی سخت است؛ چون در تمام مدت، بازیگر باید حواس اش به کارش باشد تا هر آنچه را او می خواهد از کار در بیاورد، حتی اگر یک پلان را آن طور که می خواهد درنیاورد تا صبح ادامه می دهد و این طور نیست که خیلی راحت رضایتش را نسبت به یک صحنه اعلام کند.

به همین دلیل برخی بازیگران نمی توانند با چنین شرایطی کنار بیایند و برنمی تابند، اما من از کار کردن با کارگردانان سختگیر لذت می برم. متاسفانه این روزها شاهد هستیم بعضی ها به راحت بازی کردن عادت کرده اند، ولی من این شرایط را دوست ندارم و علاقه مند به کار در آثار کسانی هستم که همه انرژی شان را می گذارند و براحتی از همه چیز عبور نمی کنند.

 

برزو نیک نژاد کسی نیست که جلوی خلاقیت بازیگر را بگیرد، اما در کار سختگیری های خودش را دارد. بدقت پیشنهاد بازیگران را گوش می دهد. اگر پیشنهاد به نقش کمک کند موافق است و در غیر این صورت مخالفت می کند.