گفت و گوی الناز حبیبی
الناز حبیبی با سریال دردسرهای عظیم اولین تجربه خود را در ژانر کمدی محک زد و در این ژانر هم خوش درخشید.
خیلی ها الناز حبیبی را با سریال تا ثریا سیروس مقدم به خاطر دارند، بازیگر مجموعه های «فراموشی»، «دودکش» و… که فصل دوم مجموعه دردسرهای عظیم با بازی او در نقش بهار ماه رمضان امسال روی آنتن شبکه سوم سیما رفت با آثاری چون «پیتزا مخلوط» و «ناخواسته» به سینما آمد. اتفاقاً فیلم «ناخواسته» هم نقطه عطفی در کارنامه هنری او محسوب می شود، اگر چه هنوز به اکران عمومی در نیامده است.
الناز حبیبی از چندمین همکاری اش با بروز نیک نژاد صحبت کرد:
بعد از سریال «دردسرهای لطیف» برنامه شما چه خواهد بود؟
– باور کنید می خواهم فقط استراحت کنم. فعلاً هیچ تصمیمی برای آینده ندارم.
به عنوان یکی از بازیگران اصلی سریال، وقتی تصمیم به ساخت فصل دوم سریال گرفته شد نظرتان چه بود؟ چقدر به موفقیت دوباره کار اطمینان داشتید؟
– به هر حال هر کاری که قرار است سری دومش ساخته شود، استرس و دودلی با خود به همراه دارد، ولی قصه در فصل دوم آنقدر خوب و جذاب بود و ما چون مدیران خوبی از کارگردان تا تهیه کننده کاربلد کنار سریال داشتیم و خیالمان راحت بود. در واقع همه می دانستند قرار است چه اتفاقی رخ بدهد و چه شرایطی در راه است. من به عنوان بازیگر در این شرایط خیلی خیالم راحت بود.
عکس الناز حبیبی در سریال دردسرهای عظیم
برای شکل گیری شخصیت بهار در فصل دوم چه برنامه ای داشتید و مبنای شما در شکل گیری این کاراکتر در فصل دوم چه بود؟ در سری دوم به عنوان بازیگر با چه زاویه ای به بهار توجه داشتید؟
– در فصل دوم من به شناخت بهتری در مورد شخصیت دست پیدا کرده بودم، در کاراکتر برای من باورپذیرتر شده بود، چون می دانستم کیست و در دل این قصه چه جایگاهی دارد. با گذشت یک فصل من با این شخصیت زندگی کرده بودم، زیر و بم شخصیت را راحت تر به دست آوردمش و بیشتر درک کردم، از سوی دیگر اینکه من چون با این گروه کار کرده بودم، فضا را می شناختم و می دانستم چه می خواهم، می دانستم از من چه می خواهند، می دانستم نگاه کارگردان چیست و قبلاً با پارتنرم سابقه پاسکاری و بازی داشتم و می دانستم با چه شیوه ای باید روبروی هم قرار بگیریم.
در این شرایط ناخودآگاه کار راحت تر می شود. من هم به راحتی در فصل دوم با شخصیت بهار و دیگر کاراکترها کنار آمدم و در جای خودم قرار گرفتم. سریال در فصل دوم از قسمت آخر فصل قبل به فصل دوم متصل شد و هیچ فاصله زمانی در قصه رخ نداد. در این شرایط ما باید راکورد شخصیت و لحن و بیان آن را حفظ می کردیم و با مراقبت بیشتری شخصیت ها را نشان می دادیم. بهار در طول فصل اول عاشق شد و خیلی واقعی آن آدم را می خواست. بعد لطیف عاشق شد و آنها تصمیم گرفتند با هم ازدواج کنند، اما اتفاق گذاشتن یک بچه در ماشین آنها، کار را به جایی کشاند که ازدواج آنها به حاشیه رفت.
علاقه و عشق بهار به لطیف باعث شد او تا پایان بماند با این شرط که به او ثابت کند حرفش واقعیت دارد و… شرایط خاصی بر قصه حاکم بود و این نیاز داشت بهار با رنگ و لعاب جدی تری دیده شود، نگرانی های یک دختر در ابتدای زندگی مشترکش و…
«دردسرهای عظیم» جزو اولین تجارب شما در ژانر کمدی است، شاید بعد از «دودکش» این نگاه به سمت شما چرخید که در این گونه هم بتوانید موفق باشید…
– لطف دارید…
نکته ای که اینجا قابل بحث است جنس بازی شما در سریال دردسرهاست. یک طنز مراقبت شده در مقابل جواد عزتی که قطعاً در لحظاتی این مراقبت را ندارد. راجع به این مسئله و البته سبک و سیاق هدایت برزو نیک نژاد صحبت کنید.
– سبک کارگردانی و هدایت آقای نیک نژاد همین است که جلوی دوربین زندگی را می خواهد. اگر کمدی هم وجود دارد، باید آن کمدی در دل زندگی جاری باشد. یعنی به زور نخواهی کسی را بخندانی. در واقع موقعیت است که باید مخاطب را بخنداند. این روش را برزو نیک نژاد در کارش با حساسیت اجرا می کند و من هم پس از فصل اول، دستم آمده بود که چگونه باید در این ژانر بازی کنم. هم من و هم جواد بلافاصله با شروع کار در فصل دوم می دانستیم که آقای نیک نژاد از ما چه می خواهد و این خب کار بازیگر را راحت می کند که بداند از او چه می خواهند و اندازه بازی اش مشخص می شود.
اگر ما ایده و نظری هم داشتیم، به سبک و شیوه آثار نیک نژاد نزدیک بود و به همین دلیل با کمترین اختلاف نظری مواجه بودیم. البته زمان هایی هم نظرات ما را رد می کرد. مرا بیشتر و جواد را کمتر، اما این تعامل وجود داشت و ما از این بابت به یک خط و ربط مشترک رسیده بودیم. من هم سعی کردم با یک چهارچوب مشخص هر آنچه بلد بودم را برای بهار ایجاد کنم و در اجرا به تصویر بکشم.
معمولا ما زوج های کمدی را مردانه دیده ایم و در تلویزیون کمتر زوج مردانه- زنانه کمدی دیده شده است…
– بله…
عکس الناز حبیبی
علاقه مند هستید در این شرایط باز هم دیده شوید؟
– (مکث می کند) باید شرایطش ایجاد شود.
چند درصد از شوخی ها و کمدی های سریال «دردسرهای عظیم» از فیلمنامه آمده بود؟ به نظر می آید خیلی از اتفاقات سر صحنه ایجاد شده است؟
ـ این دومین بار است که من در این ژانر کار می کنم. به هر حال هر بازیگری دوست دارد در ژانرهای مختلف محک بخورد و تجارب مختلفی را در کارنامه اش ایجاد کند. اینکه شما معتقدید من در این ژانر موفق بودم، نظر لطف شماست ولی دیده شدن بازیگر در این گونه نمایش (طنز) بسیار بالاست و هر کسی (بازیگری) دوست دارد در این حرفه کارش دیده شود. من هم علاقه مند بودم مثل هر بازیگری آنچه در این حرفه بلدم را بیاموزم.
و البته این خطر به خصوص برای بازیگران خانم در ژانر طنز وجود دارد که به یکباره مجبور به ماندن در این گونه هستند و عملاً پیشنهاد متفاوت دیگری نخواهند داشت؟
ـ بله خطر دارد و من هم به این مسئله معتقدم، ولی خوب است ریسک کنی، به اعتقاد من ریسک کردن خیلی لازم است. کمدی کار کردن دقیقاً مثل نقش منفی بازی کردن است، ولی من فکر می کنم ریسک کردن را بیشتر می پسندم.
شما از «تا ثریا» به «دودکش» و «دردسرهای عظیم» رسیدید…
ـ بله و با علاقه هم ادامه دادم اگر چه در تلویزیون و سینما حضوری کاملاً جدی را در آثار مختلف تجربه کردم.
فیلم «ناخواسته» می توانست یک اتفاق در کارنامه هنری شما محسوب شود اما اکران نشد تا…
ـ ممنون، بله واقعاً آنجا نقش من، متفاوت بود، ولی باور کنید برای آن کاراکتر من خیلی زحمت کشیدم، خیلی انرژی گذاشتم ولی متاسفانه فعلاً صحبتی از اکران آن نیست. من معتقدم اتفاق به موقع خودش برای هر کسی می افتد. من هم راضی ام و خدا را شکر می کنم، حضور در سریال «دردسرهای عظیم» هم برای من یک اتفاق خوب محسوب می شود، بازخوردهای خوبی از مخاطب گرفتم و دیدم که چقدر مردم سریال را دوست داشتند. خدا را شکر می کنم که مردم مرا در نقش بهار پذیرفته بودند و از کارم راضی بودند.
ود.
الناز حبیبی و مهرداد صدیقیان در فیلم ناخواسته
فینال سریال «دردسرهای عظیم 2» را دوست داشتید؟
ـ بله…
واقعاً؟
ـ بله…
آن چیزی که فکر می کردید و توقع داشتید بود؟
ـ نه، آن چیزی که توقع داشتم نبود چون مسائلی پیش آمد که نشد آن چیزی بشود که قرار بود ولی من فینال سریال را دوست داشتم.
