ریما رامین فر | روایت “ریما رامین فر” از ماجرای طلاق 40 سال پیش
ریما رامین فر از زندگی شخصی اش میگوید
ریما رامین فر همسر امیر جعفری هر دو از بازیگران توانمند تئاتر و تلویزیون هستند، ریما رامین فر درباره زندگی شخصی و خانوادگی اش و 20 سال زندگی مشترک با امیر جعفری میگوید.
شما خانواده خوبی دارید و با امیرجعفری یکی از زوج های موفق سینمایی را شکل داده اید. اما حتما شما هم شنید ه اید که زندگی زوج های جوان امروزی دیری نمی پاید و به جدایی می انجامد. به نظر شما چگونه می توان خانواده پایداری داشت؟
درباره این موضوع حتما محققان و کارشناسان کار کرده اند و من نمی توانم نظر کارشناسی در این باره بدهم. اما این نگاه که من 20 سال خانواده ام را حفظ کرده ام اما گروهی نمی توانند این کار را انجام بدهند، آزارم می دهد. نمی توان حکم صادر کرد که اگر یک زو ج کنار هم مانده اند لزوما موفق هستند. به نظرم به تعداد آدم های دنیا، رابطه های متفاوت هم وجود دارد. مهم این است که هر کسی در رابطه ای که هست احساس خوشحالی کند و رابطه اش کار کند. از بیرون قضاوت کردن، درست نیست. به همین دلیل نمی توانم بگویم رمز موفقیتم اینهاست.
ریما رامین فر و پسرش آیین
من در خانواده ای بزرگ شدم که رابطه پدر و مادرم کار نکرد و آنها از هم جدا شدند و من بشدت از این جدایی آسیب دیدم، به همین دلیل از هر نوع تنشی پرهیز می کنم. معتقدم وقتی ما بچه دار می شویم باید تلاش کنیم از هر گونه مشکلی که روحیه و زندگی او را دچار تشنج می کند، پرهیز کنیم. هیچ زوجی در دنیا وجود ندارند که خوشبخت مطلق باشند و به اصطلاح برای زندگی در کنار هم به دنیا آمده باشند. هر فردی با ایده آل های ذهنی وارد رابطه می شود، اما بعد متوجه می شود آن رابطه از ایده آل ها فرسنگ ها فاصله دارد.
با توجه به همه اینها، فقط می توانم به جوان ها توصیه کنم برای ازدواج عجله نکنند. شاید گروهی با این نظر من مخالف باشند، اما بهتر است برای ازدواج و تشکیل خانواده دخترها و پسرها به بلوغ فکری برسند و با اولین رابطه ای که برقرار می کنند، فکر نکنند همسر ایده آل خود را یافته اند. باید زمانی وجود داشته باشد تا طرفین یکدیگر را بشناسند چون در غیر این صورت خیلی زود سرخورده می شوند.
یادگیری مهارت های فردی هم مهم است این که ما یاد بگیریم در روابط چگونه عمل کنیم و چطور آستانه صبر و تحمل را بالا ببریم.
دقیقا. اما واقعیت این است که ما هیچ آموزشی نمی گیریم. هیچ جا نیست به ما یاد بدهد که چگونه می توانیم روابط بهتری داشته باشیم یا چگونه صبورتر باشیم. حداقل خود من این آموزش ها را ندید ه ام. ما حتی بلد نیستیم بیاموزیم. به نظرم هنوز در جامعه ما درباره یک رابطه صحبت کردن یک جور تابو است و گویا منعی درباره آن وجود دارد. فرزندان درباره روابط خود با والدین صحبت نمی کنند و پدر و مادرها هم ترجیح می دهند که اگر متوجه این موضوع شدند با سکوت از آن عبور کنند. برای همین است که نوجوانان و جوانان ما در روابطشان دچار مشکل می شوند و آسیب می بینند.
اما نسل جوان امروز امنیت روانی و آرامش نسل گذشته را ندارد.
شاید این جوری باشد. اما ما و پدر و مادرهای ما هم خوب زندگی نکردند. خیلی ها به من و امیر می گویند، چه زوج خوشبختی! هم در عرصه کاری هم در زندگی خانوادگی، اما واقعیت این است که مردم از بیرون قضاوت می کنند. شاید اگر کسی جای من یا امیر بود این زندگی ادامه پیدا نمی کرد. بنابراین بهتر است درباره زندگی دیگران قضاوت و ارزش گذاری نکنیم.
ریما رامین فر و همسرش امیر جعفری
اما شما با همه تفاوت هایی که شاید با هم داشته باشید در کنار هم مانده اید. راز این درکنار هم ماندن، چیست؟
ما از همان اول اولویت هایمان را مشخص کردیم که چه چیزهایی ما را ناراحت یا خوشحال می کند. اولویت های ما با یکدیگر فرق می کند. امیر پدر، رفیق و همکار خوبی است. به دلیل داشتن امتیازهای خوبش، بدی هایش را نادیده می گیرم. امیر هم حتما همین کار را با من می کند. من هم حتما نکات منفی زیادی دارم که او به خاطر خصلت های خوبم آنها را تحمل می کند. به نظرم جوان های امروزی این اولویت بندی را ندارند. معتقدم همسر آدم سوپر قهرمان نیست که همه چیزهای خوب را داشته باشد و قرار نیست تو را به همه آرزو هایت برساند. ویژگی های خوب و بد در کنار هم هستند. زندگی روزهای بد زیاد دارد، اما انگار امروز تحمل آدم ها برای عبور از این سختی ها کم شده است. این سختی ها در همه مراحل و عرصه های زندگی هست و فقط مربوط به زندگی زن و شوهری نیست.
از تجربه ناموفق پدر و مادرتان گفتید و آسیبی که از آن دیدید، چگونه این تجربه بد را مدیریت کردید؟
اگر مادرم این مصاحبه را بخواند حتما می رنجد اما واقعیت این است که من هنوز دارم تاوان طلاقی را که 40 سال قبل رخ داده پس می دهم. هنوز هم از خیلی چیزها می ترسم. برای همین تمام تلاش خود را می کنم تا پسرم از هر گونه تنش و درگیری دور باشد. همه سعی ام این است که پسرم را از هر گونه آسیبی که خودم آنها را تجربه کردم، محافظت کنم.