گفتگوی جذاب با “ونوس حسن کانلی” + تصاویر

حسن کانلی در این فیلم نقش یک دختر جنوبی درونگرا را بازی کرد تا این که جواد ارشاد، کارگردان سریال دوردست ها برای ایفای نقش یگانه به او پیشنهاد بازی داد که این روزها این سریال از شبکه یک پخش می شود. او در این سریال نقش دختری را بازی می کند که برای انتقام گرفتن از پدرش به کارخانه او راه می یابد، ولی در ادامه هواخواه او می شود. به همین بهانه با او به گفت وگو نشستیم.

شما قبل از بازی در سریال دوردست ها تجربه بازی در یک فیلم سینمایی را داشتید و بعد از آن در این سریال ایفای نقش کردید. نگران نبودید که برای اولین بار جلوی دوربین تلویزیون ظاهر می شوید؟

صددرصد نگرانی های خودم را داشتم، اما این نگرانی از بابت مخاطبان بود و این که آیا نقشی که بازی می کنم به دل مخاطب می نشیند یا نه. من قبل از ورود به سینما، چهار سال سابقه تئاتر داشتم، ولی بازی در مدیوم های تلویزیون، سینما و تئاتر کاملا متفاوت و مجزا ست. بنابراین معتقدم بازیگر قبل از هر کاری باید اضطراب مخاطب را داشته باشد و در غیر این صورت به جای پیشرفت، پسرفت خواهد داشت. به همین دلیل نگرانی های من هم کاملاً طبیعی بود. البته نقش یگانه کاملاً متفاوت با نقش سینمایی ام بود و بازی در فیلم سینمایی تا آمدن احمد هم برایم جذابیت داشت. این فیلم در جشنواره جیپور هند هم جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را کسب کرد. قبل از بازی در هر پروژه ای انتخاب بازیگران کار برایم اهمیت دارد، زیرا حضور حرفه ای ها به امنیت خاطر من منجر می شود و نگرانی هایم را کمتر می کند. حضور اساتیدی همچون دانیال حکیمی، فاطمه گودرزی، هومن برق نورد و دیگر بازیگران در سریال دوردست ها خیلی به من کمک کرد و شخصیت یگانه را خیلی دوست داشتم.

تجربه بازی در تئاتر تا چه میزان برای درآوردن نقش یگانه به شما کمک کرد؟

تئاتر، جایگاه خوبی برای محک زدن بازیگر است. از سوی دیگر، هیچ اشتباهی در تئاتر قابل برگشت نیست و همین باعث می شود تا حواس بازیگر بیشتر جمع باشد تا هیچ اشتباهی نکند. همین تجربه کمک زیادی در کار تصویری می کند. معتقدم تئاتر باعث پیشرفت بازیگر در عرصه فعالیت هنری اش می شود. البته منظورم این نیست اگر بازیگری کارش را با سینما شروع کند، موفق نیست، اما تئاتر در این باره کمک بیشتری به بازیگر می کند.

شنیده ایم فیلمنامه در هنگام تولید تغییر کرد. آیا نقش یگانه هم تغییر کرد؟

بخشی هایی از قصه و به دنبال آن روابط شخصیت ها تغییراتی به همراه داشت، حتی گاهی فیلمنامه روزبه روز به دست مان می رسید، ولی از آنجا که کارگردان سریال دوردست ها قبل از ضبط، تمرین های بسیاری می کرد، مشکلی در این باره نداشتیم. در مجموع تغییرات شخصیت یگانه هم خیلی کم بود.

با توجه به این که تجربه تصویری شما کم است، به روز رسیدن فیلمنامه شما را با مشکل روبه رو نکرده بود؟

نه تنها من، بلکه برای دیگر بازیگران هم سخت بود، اما با توجه به تمرینات قبل از ضبط، مشکلات کار کمتر می شد. ضمن این که کم تجربه بودن من در کارهای تصویری باعث نشده بود که برداشت های متفاوتی داشته باشم، حتی کارگردان هم خیلی راضی بود. خوشبختانه آقای ارشاد از کارگردانانی محسوب می شود که تعامل خوبی با بازیگران دارد و به پیشنهادها خیلی خوب گوش می دهد.

در قسمت های ابتدایی سریال دوردست ها مخاطب متوجه جسارت و جسوربودن یگانه می شود،ا ما چهره شما در بازی توام با غم، اضطراب و پریشانی است. آیا دلیل خاصی داشت؟

ورود یگانه به کارخانه بر اساس یک برگه جعلی است و یگانه نگران این مساله بود که مبادا بقیه متوجه جعلی بودن برگه ورودش شوند، به همین دلیل تا چند قسمت، اضطراب در چهره اش دیده می شود. ضمن این که در ابتدا او می دانست که رئیس کارخانه، پدرش است و برای انتقام گرفتن وارد کارخانه شد؛ اما به مرور و با پیشرفت قصه شما متوجه می شوید که او هواخواه پدرش است. من هم سعی کردم این تحول در چهره یگانه برای مخاطب دیده شود.

حضور بازیگران پیشکسوتی همچون دانیال حکیمی و هومن برق نورد چقدر در طول کار به شما کمک کرد؟

همه بازیگران در این سریال با جان و دل کار می کردند و هر جا لازم بود نکته ای را به من بگویند، دریغ نمی کردند. ضمن این که معتقدم باید حتماً احترام بازیگران پیشکسوت را نگه داشت و از آنها یاد گرفت. یکی از ویژگی های بزرگان این است که می توان از منش آنها آموخت و بازی در کنار اساتید از اضطراب آدم کم می کند.