چرا مرجانه گلچین در سینما بازی نمیکند؟

مرجانه گلچین از سینما میگوید

شاباش فیلمی به کارگردانی حامد کلاهداریساختهٔ سال 1391 است.این فیلم در تاریخ 22 دی 1395 در سینماهای ایران اکران شده است و مرجانه گلچین در آن ایفای نقش کرده است.

مرجانه گلچین از محبوب ترین چهره های سینما در دهه60 و تلویزیون (بخصوص در سال های اخیر) است. او که کارنامه پرباری دارد، با نقش هایی که تاکنون بازی کرده توانسته بخش خوب و شیرینی از خاطرات مردم را بسازد.

مرجانه گلچین بازیگر فیلم شاباش

فیلم های «پرنده کوچک خوشبختی»، «چشم هایم برای تو»، «دیدار در استانبول»، «خنده در باران» و سریال هایی چون «آینه»، «نفس گرم»، «خوش نشین ها»، «بزنگاه» و… از جمله آثاری هستند که گلچین در آنها نقش آفرینی کرده است.

این روزها فیلم سینمایی «شاباش» با بازی مرجانه گلچین بر پرده سینماهاست به همین مناسبت با این بازیگر درباره سینما به گفت وگو نشستیم.

جایی گفتید حضور در سینما برایتان سخت شده. دلیل این سختی چیست؟

از این منظر می گویم که در سینما اصلا پیشنهادی به من نمی شود! ما از نسل بازیگرانی هستیم که زمانی وارد این حوزه شدیم هیچ کس نبود و این برایم جای سوال است که چرا سرنوشت امثال من این گونه رقم خورد!

خودتان در این باره مقصر بودید یا شرایط؟

خودم دلیلش را فضایی می دانم که در آن کار می کنم. برای این که نظارت مسئولانه ای روی عرصه تصویر نیست و تقسیم عادلانه ای در بازیگری محصولات فرهنگی انجام نمی شود. من بارها درباره این موضوع صحبت کردم و اگر قرار بود به کسانی بربخورد تا ترتیب اثر بدهند حتما تا به حال انجام شده بود، اما متاسفانه انگار گوش شنوایی نیست. مسئولان ذی ربط در هر نهادی از جمله خانه سینما افراد خودشان را روی کار می آورند و همه چیز را بین خودشان تقسیم می کنند، بعد هم که رفتند نوبت به گروه دیگر می رسد! ما هم انگار آفریده شدیم که حق عضویت به خانه سینما بدهیم تا دیگران استفاده کنند.

می گویند بازیگری که زیاد در تلویزیون دیده می شود در سینما نمی تواند گیشه را تامین کند، نظرتان درباره این گفته چیست؟

این حرف بسیار غلطی است. این حرف ها را کسانی باب کردند که در صورت ورود بعضی از بازیگران به سینما عرصه برایشان تنگ می شود. اینها همان تافته های جدا بافته ای هستند که وقتی در سینما عرصه تنگ می شود سرریز می شوند به تلویزیون و تئاتر. اینها کسانی هستند که معتقدند در یک بازار بی رقیب راحت تر می شود، برد. من معتقدم که یک بازیگر متعلق به مردم است و مردم خودشان عادل ترین قاضی هستند.

من بعد از افسانه بایگان که اولین سوپراستار زن بعد از انقلاب است وارد سینما شدم و خوشحالم در تمام سال هایی که کار کردم نتیجه ای را که می خواستم از مردم گرفتم. خیلی ها وقتی به من می رسند می گویند نقش هایی که شما بازی می کنید خیلی واقعی است، چکار می کنید که نقش هایتان آن قدر واقعی می شود؟ شاید بخشی از این موضوع به این خاطر است که من نقش هایم را از دل جامعه انتخاب می کنم و به قانون «خوب دیدن» در بازیگری اعتقاد دارم. همیشه در کوچه و خیابان به کوچک ترین جزئیات و حرکات مردم دقت می کنم و آنها را به ذهنم می سپارم و همین موضوع باعث می شود که نقش هایم به مردم جامعه نزدیک شود، چون در واقع وام گرفته از خود آنهاست. این که الان بعد از این همه سال تجربه هیچ پیشنهادی را در سینما ندارم حقیقتا ناشی از تنگ نظری عده ای می دانم که فقط می خواهند خودشان باشند و بس.

عکس مرجانه گلچین بازیگر کمدی

درست است، چون با وجود تولید انبوه فیلم های کمدی در سینما از ظرفیت بالای کمیک شما استفاده نمی شود!

دقیقا. من می گویم مرجانه گلچینی که در سال های اخیر خودش را به عنوان بازیگری کمدی به مردم شناسانده، چرا در فیلم های کمدی نیست؟ انگار من فقط در تلویزیون می توانم مردم را بخندانم و در سینما نه.

بین مدیوم های مختلف (سینما، تلویزیون و تئاتر) کدام یک را بیشتر می پسندید؟

فرقی ندارد. در هر کدام که بتوانم بیشتر مثمرثمر واقع شوم و نقشی را بازی کنم که متفاوت تر و تاثیرگذارتر باشد، کار می کنم.

چرا در سینما برای زنان میانسال قصه نوشته نمی شود و بیشتر جوانان محوریت اصلی فیلم های ما هستند؟

این اشتباهی است که متاسفانه ما به آن مبتلاییم. میانسالی در زن و مرد یعنی تجربه هایی که همراه با پختگی است و اگر درام هایی استاندارد درباره این مقطع زمانی ساخته شود بسیار مورد توجه قرار خواهد گرفت. در سینمای ما باب شده وقتی فیلمی موفق می شود همه به نوعی از آن الگو برداری می کنند و نبوغ و نوآوری اصلا وجود ندارد.

 رابطه شما با نقد چگونه است؟

بعضی از نقدها بیراه نیست. بازیگر باید کار کند و نقد بشود تا کارآمد و پخته شود. بازیگری که کنج خانه می نشیند چطور می تواند به تعالی برسد. بازیگر را باید مرتب مورد آزمون و خطا قرار داد و به او اطمینان داشت. متاسفانه بعضی از ما نقد را تنها اگر مثبت باشد، قبول داریم.

علاقه شما به موسیقی چطور است؟ صرفا به عنوان یک سرگرمی به آن نگاه می کنید یا برایتان جدی است؟

من فارغ التحصیل هنرستان موسیقی هستم و از این بابت بسیار خوشحالم. از کودکی در فضای خانه ما همیشه نغمه ساز و آواز بود و من واقعا از این بابت خوشحالم. از کارهایی هم که همیشه در کنار زندگی ام داشتم، گوش دادن و لذت بردن از موسیقی و ساز زدن بوده. بدیهی است که اولین جنبه شکل گیری یک محصول هنری، سرگرمی است. اینها سرگرمی های فاخر هستند که برای آرامش انسان به وجود آمدند، اما من کاملا به آن نگاهی جدی و حرفه ای دارم. خودم هر موسیقی که برایم لذت بخش و با مفهوم باشد را گوش می کنم، اما طبیعتا باید فاخر هم باشد. وقتی می گویم فاخر یعنی می تواند یک سمفونی خوب باشد یا یک ارکستر خیلی خوب یا یک موسیقی سنتی خوب یا یک موسیقی پاپ خوب