ناگفته های ژاله صامتی از زندگی شخصی و حرفه ای
ژاله صامتی بازیگر پیشکسوتی است که بعد از سالها دوری از تلویزیون دوباره با نقش عالیه در سریال نفس وارد تلویزیون شد . به همین بهانه گفتگویی با این هنرمند عزیز کشورمان درباره وسواس در انتخاب کارهایش و نقش عالیه صحبت کرده ایم که در ادامه میتوانید مشاهده کنید.
گفت وگو با ژاله صامتی بازیگر سریال نفس
ژاله صامتی از آن دست بازیگرانی است که سیمایش برای بسیاری از مخاطبان تلویزیون و حتی سینما حسابی آشناست. بازیگری توانمند که کوشیده نقش هایی هر بار متفاوت تر از گذشته ایفا کند و اصطلاحا در یک قالب ثابت درجا نزند.
احتمالا به همین دلیل هم بوده که او برای مدتی طولانی از تلویزیون به دور مانده و پس از کسب تجربه در ایفای نقش های مختلف در سینما و تئاتر، دوباره به تلویزیون بازگشته است. او این شب ها در سومین مجموعه از سه گانه جلیل سامان با نام «نفس» ایفای نقش عالیه را به عهده دارد. زنی مهربان و آرام که مشخصاتی چون دیگر زنان این سرزمین دارد.گفت وگو با ژاله صامتی شما سال ها بود که از بازی در تلویزیون دور بودید و در این فضا هیچ فعالیتی نمی کردید. دلیل این دوری چه بود؟
ژاله صامتی بازیگر نقش عالیه در سریال نفس
من هم هرگز اهل چنین ریسک کردن هایی نیستم
آیا به صورت خودخواسته چنین انتخابی کردید یا شرایط هم دخیل بود؟
دقیقا همین طور است که می گویید. من حدودا 14 یا 15 سال از فضای بازی در مجموعه های تلویزیونی دور بودم و در هیچ سریالی بازی نکردم. مهم ترین عامل این تصمیم هم به نبود فیلمنامه مشخص و دقیق در مجموعه ها برمی گشت. معمولا روال کار این طور شده بود که در حد ده قسمت از فیلمنامه را می دادند و تو نمی دانستی که در 20 قسمت بعدی قرار است چه بشود و چه بلایی سر نقشت بیاید.
من هم هرگز اهل چنین ریسک کردن هایی نیستم، اما درخصوص «نفس» با چنین مشکلی مواجه نبودم. هر 30 قسمت فیلمنامه، به طور کامل و بازنویسی شده آماده بود و برای خواندن در اختیارم قرار گرفت. گروه تهیه و تولید این مجموعه هم همه افرادی حرفه ای بودند و کار کردن با این افراد برایم تجربه ای لذت بخش بود و به این دلیل پذیرفتم. در این مدت دوری از تلویزیون، مجموعه های مختلفی را که ساخته می شدند تماشا می کردید؟
پیگیر سریال های تلویزیونی بودید؟
بله، درست است که به لحاظ کاری از این فضا دور بودم اما مجموعه ها را می دیدم و پیگیر آثار ساخته شده بودم.
در این میان نقشی هم بود که حین تماشا کردن وسوسه تان کند و با خودتان فکر کنید
که ای کاش این نقش را من بازی می کردم؟
نه، خیلی، دچار چنین احساسی نشدم. در این میان نقش هایی بودند که خوب باشند و آدم را وسوسه کنند، اما باز فکر کردن به شرایط موجب می شد که حسرت نخورم و علاقه ای به بازی کردن نداشته باشم. به جرأت می توانم بگویم جزو آن دسته از بازیگرانی هستم که از هر ده سریالی که در تلویزیون ساخته می شود، برای بازی در هفت مورد آن با من تماس می گیرند و پیشنهاد بازی می دهند.
او فردی موجه در زمینه کارگردانی است
و با این حساب عامل اساسی که به بازگشت به تلویزیون و بازی در این مجموعه ترغیبتان کرد، چه بود؟
به هر حال جلیل سامان رزومه خوبی داشت و با ساخت دو مجموعه «ارمغان تاریکی» و «پروانه» توانایی اش را ثابت کرده بود. او فردی موجه در زمینه کارگردانی است. من خودم این دو مجموعه را دیده بودم و خیلی دوست شان داشتم، بخصوص مجموعه ارمغان تاریکی که بسیار مورد علاقه ام بود. به هر حال پیشنهاد همکاری از سوی کارگردان موجهی چون جلیل سامان و این که کار به طور کامل نوشته شده بود و فیلمنامه کامل در دستم بود، در کنار همکاری با یک گروه حرفه ای که افرادش را از قبل می شناختم، مجموع عواملی بود که دست به دست هم داد و مرا برای بازی در این سریال ترغیب کرد. تعریفی که آقای سامان از نقش عالیه به شما ارائه دادند، چه بود؟
ژاله صامتی بازیگر نقش عالیه در سریال نفس
قرار بود این زن چه تعریف و ویژگی هایی داشته باشد؟
همان طور که گفتم، خیلی اهل این قضیه نیستم که نقشی را برایم تعریف کنند و ترجیحم این است که خودم متن را بخوانم و به تعاریفم از نقش برسم. ابتدا فیلمنامه «نفس» را کامل
خواندم و بعد اعلام کردم حاضرم با گروه همکاری کنم یا نه. اصلا هیچ فیلمنامه ای تا به حال نبوده که نخوانده، قبولش کنم. در ابتدا هیچ تعریفی از عالیه نداشتم.
هیچ جای ابهامی در نقش وجود نداشت
در ادامه هم بعد از این که فیلمنامه را خواندم دیدم که تعریف عالیه و ضوابطش کاملا مشخص است. هیچ جای ابهامی در نقش وجود نداشت. او یک زن ایرانی است با مشخصات تمام زنان ایرانی؛ مادری فداکار و دلسوز و به معنای واقعی کلمه یک زن کامل ایرانی. دقیقا! شما این بار برخلاف نقش هایتان در سینما که عموما نقش هایی متفاوت هستند و در مواردی
حتی رگه هایی از عصبی بودن را دارید، در نقش عالیه با سیمایی متفاوت ظاهر شده اید و این مهربانی و فداکاری در تک تک خصوصیات شما مشهود است و به نوعی این آرامش را کاملا می شود احساس کرد.
این تجربه برای خودتان چطور بود؟
فکر می کنم تا به حال در هیچ یک از نقش های سینمایی ام تکراری ظاهر نشده ام. نقش هایم با هم فرق می کنند و به نظرم تکرار در آنها را نمی توان وارد دانست. بارها شده بعد از ایفای یک نقش، بازی در پروژه ای دیگر پیشنهاد شده که به رغم داستان و فیلمنامه و گروه خوب، احساس کردم برای خودم تکراری است. به همین جهت بازی در مجموعه «نفس» هم برایم چنین تجربه ای بود.
پس از این حضورتان راضی بودید؟
بله، کاملا.
این تجربه فضا و محیط قدیمی داستان را چطور دیدید؟
حال خوبی داشت. چند روز پیش یکی از روزنامه نگاران با من تماس گرفته بود و می پرسید این که دوباره به آن فضا برگشته ای، برایت چه حسی دارد؟! هنگامی که انقلاب به وقوع پیوست، کلاس اول یا دوم دبستان بودم و اصلا آن طوری که باید آن فضا را احساس نکرده ام که برایم موجب همذات پنداری شود، ولی به هر حال و به عنوان یک بازیگر، همذات پنداری را برای ایفای هر نقشی لازم می دانم. منابعی که برای همذات پنداری بیشتر به کمک تان می آمدند، چه بودند؟
راهنمایی های آقای سامان در این خصوص چقدر کمک کننده بود؟
به هر حال آلبوم های همه ما پر از عکس هایی است که مربوط به آن دوره اند؛ خاطرات بزرگ ترها را هم شنیده ام و ضمنا احاطه خوب آقای سامان و اشرافشان بر آن دوره هم کمک می کرد. اخیرا در خبرها آمده که قرار است فصل دومی هم از مجموعه نفس ساخته شود و روی آنتن برود. در این رابطه با شما هم صحبتی شده؟
در سری دوم هم نقشی دارید؟
اطلاع چندانی ندارم و گمان نمی کنم همه شخصیت ها در فصل دوم هم باشند. ممکن است قصه سمت و سوی دیگری پیدا کند و بر محور همان شخصیت های اصلی چون ناهید ادامه یابد. ترجیحم این است که بازی در نقش عالیه همین جا به پایان برسد و علاقه ای به بازی کردن دوباره نقش ندارم، چراکه موجب نوعی تکرار می شود.
بخشی دیگر از گفتگو با ژاله صامتی
