عکس عاشقانه و زیبای هوشنگ ابتهاج (سایه) و همسرش
هوشنگ ابتهاج مشهور به “سایه” شاعر و پژوهشگر ادبی بزرگ ایرانی بامداد روز چهارشنبه 19 مردادماه 1401 در سن 94 سالگی چشم از جهان فرو بست و جامعه شعر و ادب را در غم خود فرو برد.
سایه تا روزی که زندگی می کرد، از زنده بودن لذت می برد، سمفونی نهم بتهوون، آواز ابوعطا شجریان و شعر حافظ معیارهای رضایت هوشنگ ابتهاج از زندگی بود. شاعر شعر زیبای ارغوان عاشق بود و همیشه می‌گفت که بدون آلما نمی‌داند دنیا چگونه جایی برای او خواهد بود، به همین خاطر تنها 5 ماه توانست بدون آلما دوام آورد. در ادامه این بخش از نمناک عکسی از شاعر شعر ای ایران ای سرای امید و همسرش را مشاهده خواهید کرد.
هوشنگ ابتهاج/ عکس از علی دخانچی
مختصر بیوگرافی هوشنگ ابتهاج؛ مردی که عاشق ماند و عاشقانه زیست
ابتهاج شاعری که هیبت اشعار و کلامش، آدم را یاد شاعران بزرگ کلاسیک می‌اندازد، روز یکشنبه 6 اسفند 1306 شمسی در رشت متولد شد. پدرش «آقاخان ابتهاج» از مردان سرشناس رشت و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود.
سایه هنگام تحصیل در دبیرستان تمدن، آلما را در 14 سالگی به‌عنوان دوستِ یکی از همشاگردی‌هایش دید و در سال 1337 و در سن 31 سالگی با آلما مایکیال ازدواج کرد. یلدا(متولد 1338)، کیوان(متولد 1339)، آسیا(متولد 1340) و کاوه(متولد 1341) چهار فرزند آن‌ها هستند.
در کتاب «پیر پرنیان‌اندیش» گفت‌وگوی «سایه» با میلاد عظیمی آمده است:«… سایه بدون مقدمه – و تو گویی صرفا برای ثبت در تاریخ – می‌گوید:
هوشنگ ابتهاج و همسرش آلما مایکیال/ عکس از مریم اسلوبی
ماجرای ازدواج هوشنگ ابتهاج از زبان خودش:می‌دونید من چطوری زن گرفتم؟
روز نهم مهر 1337 در میدان فوزیه، اون خیابونی که سمت جنوب می‌ره، تو بالاخونه یه محضر قراضه‌ای که وقتی داشتیم از پله‌ها بالا می‌رفتیم می‌ترسیدم که پله‌ها خراب بشه. 270 تومن خرج عروسی ما شد؛ یعنی من پولو به محضریه دادم و بعد شوهر خواهرم که به عنوان شاهد همراه ما بود، دید که خیلی خشک و خالی شده، رفت یه جعبه شیرینی خرید و به محضری‌ها داد. بعد من دست آلما رو گرفتم و رفتیم خونه…»
سایه و آلما بیش از هفتاد سال با هم زندگی کردند. آلما مایکیال، اواخر عمرش را به بیماری دچار شد، سایه نیز در آن زمان به ایران نیامد و در کنار بستر همسرش می‌نشست و نفس کشیدنش را تماشا می‌کرد. همسر امیرهوشنگ ابتهاج (هــ.ا.سایه) در روز چهارشنبه(18 اسفندماه 1400) از دنیا رفت و هوشنگ ابتهاج نیز تنها توانست 5 ماه بدون همسرش زندگی کند و در روز چهارشنبه 19 مردادماه 1401 در سن 94 سالگی چشم از جهان فرو بست.
هوشنگ ابتهاج (سایه)/ عکس از ژاله ستار
شعر معروف هوشنگ ابتهاج برای همسرش
در آخر شعری از سایه که برای همسرش سروده است را آورده ایم:
بود که بار دگر بشنوم صدای تو را
ببینم آن رخ زیبای دلربای تو را
به ناز و نعمت باغ بهشت هم ندهم
کنار سفرهٔ نان و پنیر و چای تو را
وقتی هم به‌اجبار از آلما دور بود، این غزل را گفت:
هوای روی تو دارم نمی‌گذارندم
مگر به کوی تو این ابرها ببارندم
مرا که مست توام این خمار خواهد کشت
نگاه کن که به دست که می‌سپارندم
