میکروبلیدینگ ابرو چیست + عوارض، مراحل و مراقبت‌های پس از آن

اغلب اوقات نقش ابروها در زیبایی چهره دست‌کم گرفته می‌شود. آن‌ها به درخشندگی و زیبایی چشم‌ها نیستند؛ اما بر چهره و زیبایی شما تأثیر می‌گذارند. با ریزش ابروها یا تغییر شکل آن‌ها، تعادل چهره دستخوش تغییر می‌شود. میکروبلیدینگ ابرو یکی از روش‌هایی است که با کمک آن ابروها شکل یکسان و پرپشت‌تری پیدا می‌کنند. درنتیجه دیگر نیازی به استفاده روزانه از لوازم آرایشی برای پرکردن ابروها نخواهد بود.

ما در این مقاله به بررسی همه جنبه‌های میکروبلیدینگ ابرو می‌پردازیم و با نکات مراقبتی قبل و بعد از انجام این فرایند و عوارض آن آشنا می‌شویم. با ما همراه شوید.

میکروبلیدینگ ابرو چیست؟

میکروبلیدینگ نوعی تتوی آرایشی (میکروپیگمنتیشن) است. در این روش، به کمک یک ابزار دستی و تیغه‌ای متشکل از چند سوزن، خطوطی مشابه تارهای ابرو روی پوست کشیده می‌شود. در میکروبلیدینگ رنگدانه تا لایه میانی پوست نفوذ کرده و درنتیجه به ابروهای شما ظاهری پرپشت و طبیعی می‌دهد. این روش نیمه‌دائمی بوده و ماندگاری آن بین ۱۲ تا ۱۸ ماه است.

مشاوره قبل از انجام میکروبلیدینگ

قبل از انجام این فرایند، حتماً باید درباره نحوه انجام کار و نتایج آن با فرد صحبت شود.

• باوجود اینکه میکروبلیدینگ یک روش نیمه‌دائمی به حساب می‌آید، ممکن است برخی از خطوط برای همیشه باقی بمانند. به‌همین خاطر در نظر گرفتن عواقب و تمام جوانب این تصمیم بسیار حائز اهمیت است.
• متخصص باید بداند که فرد مراجعه‌کننده چه انتظاری از حالت و شکل نهایی ابرو‌هایش در پایان کار دارد.
• لازم است که متخصص شرح حال دقیقی از مراجعه‌کننده تهیه کند. اطلاعاتی مانند میزان قرارگیری در معرض نور خورشید، میزان چربی و تعریق پوست، سابقه انجام لیزر یا IPL، بروز اسکار یا کلوئید ( نوعی جای زخم)، بروز تبخال لب، استفاده از کرم‌های رتینول و کرم ویتامین C یا هر نوع کرم لایه‌بردار، سابقه درمان با ایزوترتینوئین.
• در طول مشاوره و قبل از انجام میکروبلیدینگ ابرو باید درباره تغییر رنگ خفیف در ابروها توضیح داده شود. همچنین فرد باید بداند که بعد از دو تا سه هفته نیاز به ترمیم دارد.
• متخصص باید راجع به عوارض میکروبلیدینگ و مراقبت‌های لازم پس از انجام آن با فرد صحبت کند.

قبل از انجام میکروبلیدینگ، باید میزان افتادگی و ضخامت پوست مورد بررسی قرار بگیرد. متخصص با در نظر گرفتن این نکات، نوع و سختی تیغه و همچنین تعداد سوزن‌های میکروبلیدینگ را تعیین می‌کند. سپس، با ارزیابی تناژ پوست و رنگ موها، چشم‌ها و رگ‌ها، مناسب‌ترین رنگ برای فرد را انتخاب می‌کند.

نکات مهم قبل از میکروبلیدینگ ابرو

آماده‌شدن برای انجام میکروبلیدینگ شامل رعایت موارد زیر می‌شود:

• رنگ‌کردن ابروها قبل از انجام میکروبلیدینگ
• پرهیز از مصرف کافئین در روز انجام میکروبلیدینگ
• استفاده نکردن از موم و خودداری از برداشتن ابروها از 2 روز قبل
• خودداری از برنزه‌کردن پوست یا آفتاب‌گرفتن از سه روز قبل از میکروبلیدینگ
• عدم استفاده از لایه‌بردارهای شیمیایی حداقل 2 تا 3 هفته قبل از وقت تعیین‌شده
• شست‌و‌شوی موها قبل از وقت تعیین‌شده (زیرا حداقل تا 7 روز پس از میکروبلیدینگ نباید به ابروها آب بخورد)

سایر نکاتی که بهتر است قبل از انجام میکروبلیدینگ رعایت شوند عبارتند از:

• عدم استفاده موضعی از رتینول و پرهیز از تزریق بوتاکس از حداقل یک ماه قبل
• قطع کردن مصرف هر نوع ماده‌ای که به صورت طبیعی خون را رقیق می‌کند مانند روغن ماهی یا ویتامین E از یک هفته قبل
• عدم مصرف داروهای رقیق‌کننده خون برای کاهش درد مانند آسپرین یا ایبوپروفن
• ورزش نکردن در روز انجام میکروبلیدینگ

مراحل انجام میکروبلیدینگ ابرو

میکروبلیدینگ ابرو باید در شرایط استریل انجام شود. مراحل این فرایند عبارتند از:

• بی‌حس کردن ابروها با کرم‌های بی‌حسی موضعی مانند لیدوکائین 2.5 درصد یا پریلوکائین 2.5 درصد
• تمیز کردن ابروها و نواحی اطرافشان
• طراحی ابروها
• هاشور زدن ابروها

پس از اتمام میکروبلیدینگ، متخصص رنگدانه‌ها را روی تمامی قسمت‌های ابرو پخش کرده و اجازه می‌دهد که به‌مدت 5 دقیقه روی آن‌ها بماند. این کار به پخش یکنواخت رنگدانه‌ها کمک می‌کند. پس از 5 دقیقه، رنگدانه‌ها با سرم نرمال سالین شسته شده و روی هر دو ابرو پماد آنتی‌بیوتیک زده می‌شود.

نکته: درصورتی ‌که نیاز به تزریق بی‌حسی باشد، این ماده باید در مقادیر بسیار کم و به همراه آدرنالین استفاده شود. رعایت این موارد در پیشگیری از ایجاد تورم و درنتیجه به‌هم‌ریختگی شکل و عدم تقارن ابروها پس از میکروبلیدینگ نقش دارد.

مراقبت‌های بعد از میکروبلیدینگ ابرو

حدود ۲ ساعت بعد از این فرایند، فرد باید یک گوش‌پاک‌کن پنبه‌ای را که با آب استریلیزه خیس شده روی ابروها بکشد تا رنگ‌های اضافی پاک شده و این نواحی ضدعفونی شوند.

• حداقل به‌مدت ۷ روز به ناحیه‌ای که میکروبلیدینگ شده است آب نزنید. حتی هنگام حمام‌کردن هم صورت‌تان را خشک نگه دارید.
• از لوازم آرایشی حداقل به مدت یک هفته استفاده نکنید. چراکه رنگدانه‌ها هنوز کاملاً در برش‌های کم‌عمق پوست که با تیغ ایجاد شده‌اند، قرار نگرفته‌اند.
• از کندن دلمه‌ها و خاراندن ناحیه ابرو اجتناب کنید.
• از سونا، شنا و فعالیت‌هایی که باعث تعریق بیش از حد می‌شوند اجتناب کنید تا ناحیه مورد نظر کاملاً بهبود یابد.
• کرم یا پمادی را که متخصص تجویز کرده است، طبق دستور مصرف کنید.
• به‌مدت ۶ هفته پس از میکروبلیدینگ ابروها را موم یا بند نیندازید.

حدود ۷ تا ۱۴ روز طول می‌کشد تا پوست ترمیم شده و رنگدانه‌ها محو شوند و به رنگ مورد نظر برسند.

ترمیم میکروبلیدینگ ابرو

پس از میکروبلیدینگ، انجام ترمیم ضروری است؛ چراکه ۲ تا ۳ هفته بعد از این فرایند، برخی نواحی رنگ‌شان را در اثر دلمه بستن زخم از دست می‌دهند. برای ترمیم، پروسه‌ میکروبلیدینگ مجدداً همانند بار اول انجام می‌شود ولی این بار تنها نواحی خالی پر می‌شوند.

چگونه از کم‌رنگ‌شدن میکروبلیدینگ ابرو پیشگیری کنیم؟

• از قرار گرفتن در برابر حرارت مانند گرمای بخار در فرایند پاک‌سازی صورت (فیشال) یا سونا، اجتناب کنید.
• قبل از استفاده از هر نوع لایه‌بردار شیمیایی، سرم‌های لایه‌بردار، اسکراب‌ها، هیدروکینون یا رتینول، روی ابروها وازلین بزنید.
• در معرض پرتوهای فرابنفش قرار نگیرید و همیشه از کرم ضد آفتاب با حداقل SPF 30 استفاده کنید.
• لیزرهای جوان‌ساز (Resurfacing) و IPL هم رنگدانه‌ها را پاک می‌کنند؛ حتی اگر در ناحیه‌ای با فاصله از ابرو انجام شوند (برای محافظت از ابروها می‌توانید آن‌ها را با پماد زینک اکساید بپوشانید).
• از انجام نور درمانی با LED یا رادیوفرکانسی (RF) اجتناب کنید.

عوارض میکروبلیدینگ ابرو

درصورت رعایت نکات بهداشتی قبل و بعد از انجام میکروبلیدینگ، احتمال بروز عوارض ناشی از آن بسیار نادر است. ازجمله این عوارض می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• عفونت: استفاده از آب یا ابزار کثیف سبب انتقال باکتری به بدن فرد می‌شود. همچنین امکان انتقال ویروس‌هایHIV ، هپاتیت و هرپس (ویروس عامل تبخال دهان یا تناسلی) وجود دارد. درصورت ایجاد عفونت، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک، داروهای ضدویروس یا ضدقارچ تجویز کند.
• آلرژی: رنگ استفاده‌شده در میکروبلیدیگ ممکن است سبب ایجاد آلرژی در فرد و ظهور بثورات خارش‌دار روی پوست او شود. برای درمان این بثورات باید از داروهای استروئیدی و آنتی‌هیستامین استفاده کرد.
• گرانولوم: رنگدانه به‌کار رفته در میکروبلیدینگ ممکن است سیستم ایمنی را تحریک کرده و سبب ایجاد ضایعاتی برآمده و ملتهب روی پوست شود. به این ضایعات گرانولوم می‌گویند. برای درمان این ضایعات از استروئید یا آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود.
• کلوئید: به ضایعاتی گوشتی که بعد از زخم شدن یک قسمت از بدن ایجاد می‌شوند، کلوئید می‌گویند. در افرادی که سابقه ابتلا به کلوئید را دارند، انجام میکروبلیدینگ ممکن است منجر به ظهور این ضایعات در ناحیه ابروها شود.

چه افرادی نباید میکروبلیدینگ انجام دهند؟

بانوان باردار و همچنین افرادی که دارای زخم باز یا عفونت در ناحیه ابروهای خود هستند، نباید میکروبلیدینگ انجام دهند.

برخی از افراد درصورتی می‌توانند میکروبلیدینگ انجام دهند که بنابه تشخیص پزشک انجام این فرایند برای آن‌ها ضرری نداشته باشد. ازجمله افرادی که:

• اختلال خون‌ریزی دارند
• به بیماری‌های پوستی مبتلا هستند
• بیماری‌های قلبی دارند
• دیابت دارند
• از ایزوترتینوئین یا سایر رتینوئیدها استفاده می‌کنند
• بسیار حساس هستند و قدرت تحمل درد بسیار اندکی دارند
• دچار آفتاب‌سوختگی یا سرما‌زدگی شدید شده‌اند
• به درماتیت سبورئیک (نوعی بیماری التهابی پوست) دچارند
• پوست خیلی خشک یا در حال پوسته‌ریزی دارند
• پوست چرب با چربی بیش از حد دارند
• آکنه دارند
• در ناحیه ابروهای خود خال گوشتی دارند
• به کراتوزیس (رشد بیش از حد لایه شاخی پوست) دچارند

پاک‌کردن رنگ میکروبلیدینگ

امروزه به دلیل افزایش تعداد افراد آموزش‌ندیده در زمینه میکروبلیدینگ ابرو، متخصصان پوست با تقاضای بالایی برای پاک‌کردن آن مواجه هستند.

برای پاک کردن رنگدانه‌ها می‌توان از کرم‌های لایه‌‌بردار روزانه یا رویکردهای تهاجمی مانند لیزر استفاده کرد.

رنگدانه‌ها را می‌توان با استفاده از لیزر Q-switch NdYag روشن‌تر کرد. با این حال، انجام این روش به تخصص و مهارت نیاز دارد؛ چراکه می‌تواند باعث ایجاد اسکار (جای زخم) یا اختلال افزایش رنگدانه (هایپرپیگمنتاسیون) یا کاهش رنگدانه پوستی (هیپوپیگمنتاسیون) بعد از التهاب شود. اگر بیمار در بین خطوط میکروبلیدینگ موی طبیعی داشته باشد، فولیکول‌های موی طبیعی ممکن است در اثر لیزر بی‌رنگ شوند یا برای همیشه آسیب ببینند.

تغییرات رنگ غیرطبیعی در میکروبلیدینگ می‌توانند با تصحیح رنگ اصلاح شوند و نیازی به پاک‌کردن کامل آن نیست. برای این منظور، داشتن اطلاعات درباره رنگ‌ها و رنگ ‌زمینه پوست مهم است.

سخن پایانی

میکروبلیدینگ یک روش کم‌خطر است که از آن می‌توان برای پرپشت‌کردن ظاهر ابروها استفاده کرد. ازجمله نکاتی که باید قبل از انجام میکروبلیدینگ به آن‌ها توجه داشت خودداری از مصرف کافئین و استفاده از لایه‌بردارهای شیمیایی هستند. پس از انجام این فرایند نباید به‌مدت هفت روز به ابروهایتان آب بزنید. البته بعضی از افراد، مانند کسانی که به درماتیت سبورئیک مبتلا هستند، پیش از انجام میکروبلیدینگ باید با پزشک مشورت کنند.

از تجربه خودتان بگویید

آیا شما هم جزو آن دسته از بانوانی هستید که همیشه دغدغه شکل‌دهی به ابروهایتان را داشته‌اید؟ برای پرپشت کردن ابروهای خود از چه روشی استفاده کردید؟ آیا سراغ میکروبلیدینگ رفته‌اید؟ اگر در این زمینه تجربه‌ای دارید با ما و سایر خوانندگان به اشتراک بگذارید.