چهارمین سالگرد درگذشت عسل بدیعی

 

عسل بدیعی در سال 1356 در تهران دیده به جهان گشود. وی در رشته علوم تغذیه تحصیل کرد و از سال 1376 با بازی در فیلم سینمایی «بودن یا نبودن» ساخته کیانوش عیاری به شهرت رسید.

 

وی در اولین فیلم خود با نام بودن یا نبودن در نقش دختری را ایفا می کرد که با کمک قلبی که از یک پسر جوان دچار مرگ مغزی به او پیوند زده می شود از مرگ نجات می یابد. حضور موفقش در این فیلم به حدی تأثیرگذار بود که تمامی اهالی سینما معتقد بودند که یک ستاره جدید در سینما ظهور کرده است.

 

فیلم بعدی اش، دست های آلوده به کارگردانی سیروس الوند بود که در آن، در کنار ستاره های مشهور سینمای ایران یعنی هدیه تهرانی، امین حیایی و ابوالفضل پورعرب ایفای نقش می کرد. همچنین وی در یکی از آخرین کارهای خود در تله فیلمی با نام به «سلامت بانو» در نقش زنی به ایفای نقش پرداخت که دچار بیماری غیرقابل درمانی شده و تنها سه هفته بیشتر از عمرش باقی نمانده است.

 

عسل بدیعی بازیگر فیلم دست های آلوده

 

بدیعی در سال 1378 برای بازی در فیلم “دست های آلوده” کاندید دریافت بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.

وی 11 فروردین سال 1392 به علت مسمومیت دارویی در بیمارستان لقمان تهران بستری شد و روز بعد در نهایت به دلیل ایست قلبی و مشکلات تنفسی درگذشت.

 

همچنین اعلام شد طبق موافقت خانواده وی و هم چنین میل باطنی وی و در خواستش برای اهدای اعضایش همهٔ اعضای داخلی از جمله کلیه، کبد، قلب و ریهٔ وی اهدا خواهد شد.

 

از جمله آثار او در سینما طی ده سال دوران بازیگری اش می توان به بودن یا نبودن (کیانوش عیاری)، دست های آلوده (سیروس الوند)، هفت پرده (فرزاد مؤتمن)، از صمیم قلب (بهرام کاظمی)، شمعی در باد (پوران درخشنده)، پروانه ای در مه (محمدجواد کاسه ساز)، سربلند (سعید تهرانی)، هم خانه (مهرداد فرید) و شیرین به کارگردانی عباس کیارستمی اشاره کرد.