ناگفته های رضا رویگری از زندگی شخصی و هنری اش

گپی با رضا رویگری به بهانه خوب بد جلف

رضا رویگری هنرمند خوب و محبوب پیشکسوت کشورمان که مدتی است از دنیای بیماری رها شده و حال جسمانی اش رو به بهبود است پای گفتگوی ما نشست و ناگفته هایی از زندگی شخصی و هنری اش گفت که خواندنش خالی از لطف نیست.

رضا رویگری، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در گذار از دهه 60 زندگی همچنان خوشرو و خوش صحبت است. او سال ها پیش در بحبوحه انقلاب سرود به یادماندنی «الله الله» را خواند که هنوز هم جزو خاطرات نسل اول و دوم انقلاب است. رویگری که فیلم هایی چون «اجاره نشین ها»، «رفقای خوب»، «بوتیک» و سریال هایی چون «ملکوت»، «مدینه»، «تنهایی لیلا» و… را در کارنامه کاری اش دارد این روزها با «خوب، بد، جلف» به کارگردانی پیمان قاسمخانی به سینماها آمده است. او با وجود این که چند سال پیش سکته کرده، اما همچنان با امید و تلاشی مضاعف پیگیر فعالیت های بازیگری اش است.

با رضا رویگری به بهانه بازی در «خوب، بد، جلف» گفت وگویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید.

گفتگو با رضا رویگری هنرمند پیشکسوت کشورمان

از وضعیت جسمانی تان بگویید، هنوز هم روش های درمانی بعد از سکته را ادامه می دهید؟

بله، هنوز هم درمان را ادامه می دهم و خدا را شکر خیلی بهترم و مطمئنم که بهتر از این هم می شوم، اما به هر حال از این که سلامت کامل ندارم ناراحتم. البته بیشتر ناراحتی ام از برخوردی است که بعضی از دوستان و همکاران با من دارند. تا چند ماه پیش بعضی ها می آمدند و حالی از من می پرسیدند، اما چند ماه است که آن هم قطع شده است. پیشنهاد کاری هم کم دارم. حتی شده گاهی دعوت به کاری می شوم و بعد که می روم و وضعیتم را می بینند دیگر با من تماس نمی گیرند و این آزارم می دهد. خدا نکند کسی به این بیماری دچار شود، اما بالاخره بیماری برای همه هست. هیچ کس نمی تواند مطمئن باشد که تا آخر عمر اتفاقی برایش نمی افتد. من خیلی پرجنب و جوش و باانرژی بودم و حتی یادم هست خود آقای میرباقری در سریال «شاهگوش» به من می گفت تو در انرژی روی مرا هم کم کردی، اما الان وضعیتم تغییر کرده است.

خاطرم هست زمانی که شایعات درباره فوت شما زیاد شده بود از انتشار چنین اخباری دلگیر بودید؟

بله، البته دلگیری ام نه از مردم بلکه از کسانی بود که شایعات را ساخته و پخش می کنند. بارها خبر فوتم را شنیدم! یا شایعه کردند که دوباره سکته کرده ام. در حالی که فقط یک بار سکته کرده ام. متاسفانه الان با گسترش رسانه های اجتماعی هرکسی می تواند براحتی شایعه پراکنی کند، اما مردم نباید به این حرف ها توجه کنند.

از آنجا که بیشتر نقش های کارنامه بازیگری شما منفی است چه تمهیداتی می اندیشید که بازی هایتان تکراری نشوند؟

من البته الان همان طور که گفتم به دلیل بیماری ام کمتر بازی می کنم، اما در دهه 60 هم که خیلی پرکار بودم، چهار سال تمام کار نکردم و تمام ذهنم را معطوف به نقاشی کردم و بعد به آمریکا رفتم و در آنجا نمایشگاه برپا کردم و پس از بازگشت به ایران تصمیم گرفتم کارهایی انجام دهم که حرفی برای گفتن داشته باشد. تا این که پس از چند سال دوری از سینما و تلویزیون به من پیشنهاد بازی در فیلم سینمایی «بوتیک» شد و «بوتیک» راهی برای بازگشت دوباره من به عرصه تصویر بود. در کل برای ایفای نقش هایم هم چند ویژگی در نظر می گیرم تا براساس آن بازی کنم، مثلا در سریال «به کجا چنین شتابان» نقش آدم قدرت طلبی که همه چیز را با پول می خواهد به دست بیاورد، طراحی کردم یا در سریال «ملکوت» دامادی که نقش منفی دارد و… . در تمام نقش هایم با هماهنگی کارگردان کمی طنز در این بازی ها وجود دارد تا لحظات شیرینی را برای مخاطب ایجاد کند.

رضا رویگری هنرمند پیشکسوت کشورمان

با توجه به این که در آمریکا نمایشگاه نقاشی برگزار کردید و نقاش متبحری هستید، هنوز هم نقاشی می کنید؟

نه! اصلا نمی توانم؛ چون چپ دست هستم. بعد از سکته دست چپم بسختی کار می کند. حتی در دوره ای می خواستم پرتره همسرم را بکشم، اما نمی توانم قلم در دست بگیرم.

با توجه به ایفای نقش کیان ایرانی در سریال تاریخی «مختارنامه»، خودتان چقدر به مطالعه تاریخ علاقه مندید؟

بله، من در «مختارنامه» نقش یک شاهزاده ایرانی به نام کیان را بازی کردم؛ کسی که باعث انقلاب مختار می شود و تا لحظه شهادت هم کنار او می ماند. خودم به تاریخ خیلی علاقه مندم و در این زمینه مطالعات زیادی دارم. البته نمی توان صحت و سقم بعضی هایشان را تشخیص داد، اما به هر حال باید خواند و از زندگی نیاکان مطلع شد.

با توجه به این که سال ها در بازیگری فعال بوده اید چه توصیه ای به جوانانی دارید که تازه می خواهند وارد این عرصه شوند ؟

می گویم خدا صبرتان دهد؛ چون برای بازیگری باید راهی طولانی طی کرد. من توصیه نمی کنم کسی درسش را رها کند و وارد این کار شود. چون عرصه ای پر فراز و نشیب است. الان متاسفانه بیشتر نگاه ها به بازیگری این گونه است که می خواهم معروف شوم و پول دربیاورم، اما این کاملا اشتباه است.

خوشحالی از اجرای یک نقش طنز

در فیلم « خوب ، بد، جلف» نقش هنرپیشه ای قدیمی را بازی می کنم که با هنرپیشه قدیمی دیگری که نقشش را آقای مظفری بازی می کند، دائما کل کل دارد. البته بعضی از سکانس های بازی من در این فیلم را درآورده اند و نقشم را کوتاه کرده اند که اگر نمی شد به نظرم بهتر بود، اما در کل نوشته های پیمان قاسمخانی را خیلی دوست دارم و خوشحالم که بعد از مدت ها یک نقش طنز را هم تجربه کنم.