جانی دپ: یک طلاق، مرا در جوانی درگیر اعتیاد کرد!

جانی دپ و فرزندانش:
دپ: همیشه دوست داشتم با صدای بچه‌هایم از خواب بیدار شوم، من  بی‌نهایت عاشق آنها هستم، آنها فرشته‌های کوچولوی بابا هستند، آنها به من انگیزه و نشاط را هدیه می‌کنند.

جانی دپ و شخصی به نام جانی دپ:
دپ: جانی دپ بودن اصلا سخت نیست بلکه خیلی هم راحت است، من از خودم سوء‌تفاهمی ندارم و کاملا احساس خوشبختی می‌کند، از اینکه خداوند تجربه زندگی کردن در این دنیا و به عنوان جانی دپ را به من عطا کره واقعا خشنودم.

جانی دپ و شهرت:
دپ: شهرت حقیقتا ماهیت مرموز و پیچیده‌ای دارند، البته آنچه در این میان مطرح است این است که شما خواهان این شهرت باشید یا نه؟ که البته من به هیچ وجه آن و حواشی‌اش را نمی‌خواهم.

جانی دپ و اعتیاد به مواد مخدر:
زمانی که خیلی جوان بودم، مواد مخدر زندگی‌ام را فرا گرفته بود، والدینم پس از مشکلات فراوان به طرز بسیار فجیع و دلخراشی از هم طلاق جدا شده بودند و این مسئله زندگی مرا برای مدتی به سمت اعتیاد به مواد مخدر کشاند البته نمی‌توانم بگویم که من خودم، خودم را از این معزل نجات دادم ولی این مسئله باعث شد که مواد مخدر جزء یک مشت خاطره دردناک دیگر هیچ جذابیتی برای من نداشته باشد و اکنون نمی‌توانم به هرکسی که به طریقی خود و زندگی‌اش را به نابودی بکشاند، اعتماد کنم.

جانی دپ و خاطره سقوط هواپیما:
دپ: زمانی که من و بروس (بروس رابینسون، کارگردان فیلم «دفترچه خاطرات عجیب») با هواپیمای جت من برای ساخت فیلم «دفترچه خاطرات عجیب در حال سفر به مکزیک بودیم، و در زمانی که داشتیم از روز اقیانوس آرام رد می‌شدیم به یک‌باره تمام سیستم هواپیما از کار افتاد و همان لحظه بود که با خودم فکر کردم که یا مسیح دیگر کارمان تمام است، لحظه‌های عجیب و غریبی بود، تمام چراغ‌های هواپیما خاموش شدند و ما به حالی افتادیم که حقیقتا غیر قابل توصیف است، نگاهی به بروس کردم و گفتم: یعنی مرگ این است؟ و ناگهان دو تایی یکی پس از دیگری زدیم زیر خنده، به نظر می‌رسید که داریم در مرگ‌مان غوطه‌ور می‌شویم ولی ناگهان در همان لحظه‌ای که فکر می‌کردیم همه چیز تمام شده، هواپیما روشن شد و به راه خود ادامه داد و اینگار نه انگار اتفاقی افتاده.

بنا براین گزارش، «جانی کریستفر جانی دپ دوم» در ایالت کنتاکی به دنیا آمد، پدرش مهندس و مادرش پیشخدمت بود.
او در سال ۱۹۷۰ همراه با خانواده‌اش به فلوریدا نقل مکان کرد و در آنجا بزرگ شد ولی والدین او زمانیکه تنها ۱۵ سال داشت از هم طلاق گرفتند و او یک سال بعد از مدرسه اخراج شد و به موسیقی راک روی آورد و وارد یک گروه راک به نام کیدز شد..
چندی بعد با «نیکولاس کیج» آشنا شد و به پیشنهاد کیج وارد عرصه بازیگری شد و سال ۱۹۹۵ از سوی مجله امپایر به عنوان یکی از ۱۰۰ ستاره تاریخ سینما شناخته شد.
«دپ» طی چند دهه فعالیت در عرصه سینما بیشترین همکاری‌اش با «تیم برتون» بوده که نتیجه آن بازی در ۸ فیلم این کارگردان برنده اسکار هالیوود بوده است.
رابرت دنیرو درباره دپ گفته است: اگر جانی نبود سینما چیزی کم داشت.